عمل سوم: دعاى عهد است: از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: هرکه چهل صبحگاه این عهد را بخواند، از یاوران قائم ما باشد، و اگر پیش از ظهور آن حضرت از دنیا برود، خدا او را از قبر بیرون آورد، که در خدمت آن حضرت باشد، و حق تعالى بر هر کلمه هزار حسنه به او کرامت فرماید، و هزار گناه از او محو سازد، و آن عهد این است:اللهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفِیعِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ مُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ [الْفُرْقَانِ] الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ وَ الْأَنْبِیَاءِ [وَ] الْمُرْسَلِینَ اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ [بِاسْمِکَ] الْکَرِیمِ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ وَ مُلْکِکَ الْقَدِیمِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّا حِینَ لا حَیَّ یَا مُحْیِیَ الْمَوْتَى وَ مُمِیتَ الْأَحْیَاءِ یَا حَیُّ لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَخداى اى پروردگار نور بزرگ، و پروردگار کرسى بلند، و پروردگار دریاى جوشان، و فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور، و پروردگار سایه و حرارت آفتاب، و نازل کننده قرآن بزرگ، و پروردگار فرشتگان مقرّب، و پیامبران و رسولان. خدایا از تو مىخواهم به روى کریمت، و به نور وجه نوربخشت، و فرمانروایى دیرینهات، اى زنده و پا برجاى دائم، از تو مىخواهم به حق نامت، که به آن آسمانها و زمینها روشن شد، و به حق نامت که پیشینیا و پسینیان به آن شایسته مىشوند، اى زنده پیش از هر زنده، اى زنده پس از هر زنده، اى زنده در آن وقتى که زندهاى نبود، اى زنده کننده مردگان، و می‌راننده زندگان، اى زنده، معبودى جز تو نیستاللهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمَامَ الْهَادِیَ الْمَهْدِیَّ الْقَائِمَ بِأَمْرِکَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الطَّاهِرِینَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ عَنِّی وَ عَنْ وَالِدَیَّ مِنَ الصَّلَوَاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ مَا أَحْصَاهُ عِلْمُهُ [کِتَابُهُ] وَ أَحَاطَ بِهِ کِتَابُهُ [عِلْمُهُ] اللهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْدا وَ عَقْدا وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنْهَا وَ لا أَزُولُ أَبَدا اللهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ [وَ الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ] وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ اللهُمَّ إِنْ حَالَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِکَ حَتْما مَقْضِیّاخدایا برسان به مولاى ما امام راهنماى راهیافته، قیام کننده به فرمانت که درودهاى خدا بر او و پدران پاکش، از جانب همه مردان و زنان مؤمن، در مشرقها زمین و مغربهایش، همواریها و کوههایش، خشکیها و دریاهایش، و از طرف من و پدر و مادرم، از درودها به گرانى عرش خدا، و کشش کلماتش، و آنچه دانشش برشمرده، و کتابش به آن احاطه یافته، خدایا در صبح این روز و تا زندگى کنم از روزهایم، براى آن حضرت بر عهدهام، عهد و پیمان و بیعت تجدید مىکنم، که از آنرو نگردانم، و هیچگاه دست برندارم. خدایا مرا، از یاران و مددکاران و دفاعکنندگان از او قرار ده، و از شتابندگان به سویش، در برآوردن خواستههایش، و اطاعتکنندگان اوامرش، و مدافعان حضرتش، و پیشگیرندگان به جانب خواستهاش، و کشتهشدگان در پیشگاهش. خدایا اگر بین من و او مرگى که بر بندگانت حتم و قطعى ساختى حائل شدفَأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی مُؤْتَزِرا کَفَنِی شَاهِرا سَیْفِی مُجَرِّدا قَنَاتِی مُلَبِّیا دَعْوَةَ الدَّاعِی فِی الْحَاضِرِ وَ الْبَادِی اللهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ وَ اکْحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ وَ اعْمُرِ اللهُمَّ بِهِ بِلادَکَ وَ أَحْیِ بِهِ عِبَادَکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ فَأَظْهِرِ اللهُمَّ لَنَا وَلِیَّکَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِکَکفن پوشیده از قبر مرا بیرون آور، با شمشیر از نیام برکشیده، و نیزه برهنه، پاسخگو به دعوت آن دعوت کننده، در میان شهرنشین و بادیهنشین. خدایا آن جمال با رشادت، و پیشانى ستوده را به من بنمایان، و با نگاهى از من به او دیدهام را سرمه بنه، و در گشایش امرش شتاب کن، و درآمدنش را آسان گردان، و راهش را وسعت بخش، و مرا به راهش درآور، و فرمانش را نافذ کن و پشتش را محکم گردان، خداى به دست او کشورهایت را آباد کن، و بندگانت را به وسیله او زنده فرما، به درستى که تو فرمودى، و گفتهات حق است که: فساد در خشکى و دریا، در اثر اعمال مردم نمایان شد، خدایا ولىّات، و فرزند دختر پیامبرت که به نام رسولت نامیده شدهحَتَّى لا یَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْبَاطِلِ اِلّا مَزَّقَهُ وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ وَ اجْعَلْهُ اللهُمَّ مَفْزَعا لِمَظْلُومِ عِبَادِکَ وَ نَاصِرا لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ نَاصِرا غَیْرَکَ وَ مُجَدِّدا لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْکَامِ کِتَابِکَ وَ مُشَیِّدا لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِینِکَ وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْهُ اللهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدِینَ اللهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّدا صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ وَ ارْحَمِ اسْتِکَانَتَنَا بَعْدَهُ اللهُمَّ اکْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَبراى ما آشکار کن، تا به چیزى از باطل دست نیابد، مگر آن را از هم بپاشد، و حق را پابرجا و ثابت نماید، خدایا او را قرار ده پناهگاهى براى ستمدیدگان از بندگانت، و یاور براى کسىکه یارى براى خود جز تو نمىیابد، و تجدیدکننده آنچه از احکام کتابت تعطیل شده، و محکم کننده آنچه از نشانههاى دینت و روشهاى پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است، و او را قرار ده، خدایا، از آنانکه از حمله متجاوزان، نگاهش دارى، خدایا پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) را به دیدار او، و کسانى که بر پایه دعوتش از او پیروى کردند شاد کن، و پس از او به درماندگى ما رحم فرما، خدایا این اندوه را از این امت به حضور آن حضرت برطرف کن، و در ظهورش براى ما شتاب فرما، که دیگران ظهورش را دور مىبینند، و ما نزدیک مىبینیم، به مهربانىات اى مهربانترین مهربانانآنگاه سه بار بر ران خود دست مىزنى، و در هر مرتبه مىگویى:الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ
دعای عهد
مقدمه:
دعا به عنوان ارتباطی عمیق بین بنده و خداوند، همیشه در اسلام تأکید شده است. از جمله دعاهای مهم و ارزشمند در اسلام، “دعای عهد” به ویژه به عنوان یک نیایش مخصوص به اهل بیت پیامبر اسلام (ص) مطرح شده است. در این مقاله، به بررسی اصلی دعای عهد و اهمیت آن در زندگی مؤمنان پرداخته خواهد شد.
مفهوم دعای عهد:
دعای عهد یک نوع دعاست که مؤمنان در آن عهد و پیمان خود را با اهل بیت پیامبر اسلام، به ویژه امام زمان (عج)، با خداوند بیان می‌کنند. این دعا به عنوان ارتباط عمیق با اهل بیت و تعهد به پیروی از اهداف و آرمان‌های آنان، جزء نیایش‌های محبوب مؤمنان محسوب می‌شود.
آرمان‌ها و اهداف در دعای عهد:
در دعای عهد، مؤمنان از خداوند می‌خواهند که از آرمان‌ها و مبارزات اهل بیت پیامبر (ص) پیروی کنند. این دعا به وفاداری به اصول اخلاقی، عدالت، و عشق به خداوند و اهل بیت پیامبر (ص) تأکید دارد. همچنین، مؤمنان در این دعا از خداوند می‌خواهند که در هر لحظه از زندگی‌شان در راه حق قرار گیرند و با مشکلات و امتحانات زندگی مقاومت کنند.
اهمیت دعای عهد در زندگی مؤمنان:
دعای عهد، علاوه بر این که ارتباط خاصی را با اهل بیت (ع) برقرار می‌کند، به مؤمنان احساس امنیت و ثبات روحی می‌دهد. این دعا به عنوان یک راه ارتباطی بین انسان و اهل بیت (ع) با خداوند، به مؤمنان کمک می‌کند تا در زندگی روزمره‌شان با استناد به اصول اخلاقی و دینی بهره‌مند شوند.
سخن پایانی
دعای عهد به عنوان یک نماد ایمان و ارتباط نیایشی با اهل بیت پیامبر اسلام (ص)، به مؤمنان کمک می‌کند تا در مسیر رشد و پیشرفت روحی و اخلاقی خود پایداری یابند. این دعا با تأکید بر اصول اخلاقی و ارتباط مستقیم با اهل بیت (ع)، سرمایه ارزشمندی برای مؤمنان به شمار می‌آید که می‌تواند به تقویت ایمان و معنویت زندگی آنان کمک کند.
نظرات