در حالت استخاره دستی شما عزیزان میتوانید استخاره خود را با رعایت اداب بیان شده با قرآن گرفته و صفحه مورد نظر خود را در این قسمت وارد نمایید تا نتیجه استخاره با قرآن خود را مشاهده فرمایید .
ادعیه ، اعمال سال ،زیارات در مفاتیح الجنان آنلاین
کتاب مفاتیح الجنان را می توانید بصورت آنلاین شامل کلیه ادعیه و زیارات و اعمال سال بصورت متنی و با ترجمه و امکانات مفاتیح صوتی را مطالعه فرمایید .
استخاره در لغت به معنای بهترین خواستن و خیر خواستن است و در اصطلاح دینی، واگذاردن انتخاب به خداوند در کاری است که انسان در انجام دادن آن درنگ و تأمل دارد. چون مؤمنین در مواردی خیر و صلاح کار خود را نمیدانند، به استخاره متوسل میشوند.
استخاره مطلق: در علوم اسلامی این استخاره، در واقع نوعی طلب خیر کردن است و دیگر فقط مربوط به مواقع شک و دودلی و تردید نیست.
استخاره مشورتی: در علوم اسلامی این استخاره، بدین معناست که انسان با مؤمنان به اسلام مشورت کند تا به وسیله این مشورت، خدا خیر انسان را به زبان یکی از طرفهای مشورت جاری نماید.
استخاره قلبی: در علوم اسلامی این استخاره، بدین معناست که شخص از خدا طلب خیر کند و سپس به آنچه به دل و قلبش افتاد عمل کند.
استخاره قلبی: در علوم اسلامی این استخاره، بدین معناست که شخص از خدا طلب خیر کند و سپس به آنچه به دل و قلبش افتاد عمل کند.
استخاره با قرآن: در علوم اسلامی این استخاره، بدین صورت است که شخص بعد از طلب خیر از خدا، قرآن را بگشاید و آیه اول صفحه دست راست را ملاحظه نماید، اگر آیه رحمتی یا امر به خیری باشد خوب است و اگر آیه غضب یا نهی از شرّی یا امر به شرّی یا عقوبتی باشد بد است و اگر دو پهلو باشد میانهاست.
استخاره با تسبیح: در علوم اسلامی این استخاره، بدین صورت است که شخص میانه تسبیح را بگیرد و دوتا دوتا رد کند، اگر آخری جفت آمد، بد است و اگر طاق آمد خوب است.
استخاره با کاغذ (ذات الرقاع): در علوم اسلامی این استخاره، بدین صورت است که شخص در سه عدد کاغذ بنویسد «بکن» و در سه عدد کاغذ دیگر بنویسد «نکن» سپس از خدا طلب خیر و عافیت کند، آنگاه آنها را مخلوط کند و سه عدد از آنها را بردارد، اگر در هر سه نوشته بود «بکن» یا «نکن» به آن عمل کند و در غیر این صورت، برداشتن کاغذ را ادامه دهد تا تعداد یکی از گزینهها به عدد سه برسد و آنگاه بدان عمل کند.
موارد مختلف است. اگر طبق روش های معمولی است مانعی ندارد.
هرگاه طوری تنظیم شده باشد که آیات آغاز یکی از صفحات قرآن را بدون اطلاع قبلی منعکس کند مانعی ندارد.
اگر استخاره کننده وارد در آن رشته باشد و بتواند از قرآن مجید برداشت مناسب و نزدیک به واقع داشته باشد اشکال ندارد.
روش استخاره گرفتن در مفاتیح الجنان موجود است مراجعه شود.
اسلام بیشتر از جمیع دینها و آئینها و سامانه های اجتماعي توجه خاصی به موضوع عقل کرده است. و حتی شالودۀ دین اسلام عقل معرفی شده است. به گونه ای که در حدیث نبوی آمده است که «العقلُ أساسُ دینی».
آیات شریفه ای وجود دارد در مورد تکریم عقل و بایستگی این امر که انسانها پایبند به روشهای عقلی باشند. همچنین آیاتی هست که عقل را ممیز انسان تلقی کرده اند.
به هر صورت در زندگی لحظات و موقعیتهایی رخ می دهد، که گرچه فرد قوۀ تعقل را به کار می اندازد ولی هنوز بر سر دوراهی است. و اینجا است که نزد برخی از افراد موضوع استخاره مطرح می شود.
استخاره در لغت به معنی طلب خیر است. یعنی از خدا درخواست خیر کردن. به قول صاحب جواهر استخاره دو معنی دارد.
از جمیع روایتها این طور برداشت می شود که هر گاه فردی برای کاری تصمیمی گرفته باشد باید ابتدا در مورد آن خوب فکر کند و همه جنبه های آن را به درستی بررسی و استقصا کند و اگر در مسیر تفکر به جایی رسید همان را عملی کند، اگر بر سر دوراهی ماند، و فکرش به جایی نرسید اول با افراد شایسته مشورت کند و با استفاده از تجربیات و آگاهی سایرین حق را کاوش کند. از آنجا که ملّای رومی می فرماید:
مشورت ادراک و هشیاری دهد
عقلها مر عقل را یاری دهد
این خردها چون مصابیح انور است
بیست مصباح از یکی روشنتر است.
یعنی هر خردی مثل یک چراغ روشن است، و بیست چراغ روشنتر از یک چراغ است.
معنی واژگانی استخاره یعنی درخواست کردنِ خیر از خداوند. خداوند که خالق جهان است، خالقی که سرنوشت تمام مخلوقات عالم در دست او است و می تواند بنده خود را به سعادت راهنمایی و هدایت کند.
مفهوم این گونه از استخاره این است: وقتی انسان قصد دارد عملی را انجام دهد باید کاملاً با دقت و آگاهی، تمام مقدمات آن عمل را حدالامکان تهیه کند و از موجبات ضرر و آسیب اجتناب کند، بعد از آن از صمیم قلب از خداوند متعال درخواست کند که او را در این راه به توفیق برساند و به او خیر و برکت ارزانی کند. یعنی، هنگامی که انسان می خواهد تصمیم بزرگی بگیرد و معلوم نیست عاقبت آن کار چیست، پس از بررسی همه جوانب، و مقدمه چینی کامل برای آن کار، حال باید خدا را بخواند و از او درخواست کند که در این راه به او ظفر و توفیق بهد و او را به سوی هدف خویش راهنمایی و هدایت کند.
این مفهوم از استخاره به معنی طلب خیر از خدا کردن، روایات صحیح و معتبری دارد. این نوع از استخاره نه نیازی به قرآن و نه تسبیح دارد، بلکه یک توجه درونی است که انسان می تواند در هر روز بارها آن را محقق کند.
در روایات می خوانیم «هیچ بندۀ با ایمانی از خداوند درخواست خیر نکرده الا این که خدواند خیر و نیکی را برای او فراهم کرده است».
لذا این نوع استخاره آن طور نیست که انسان تردید خود را به وسیلۀ استخاره مرتفع کند، بلکه هدف از آن این است که پس از انجام مقدمه چینی صحیح از خداوند درخواست خیر و برکت و سود کند و بدیهی است که هیچ فرد موحدی نمی تواند اثر اراده و کمک باری تعالی را در امور مختلفه انکار کند، و در اندازۀ توانایی او تردید کند. این توجه باطنی به فرد مومن نیرو و قوه ای می دهد که در برابر چالشهای مختلف مقاومت کرده و با اتکا به قوۀ لایزال خداوند امور خود را پیش ببرد.
خداوند از سر فضل خود به انسان نیروی عقل و خِرد ارزانی کرده است. عقل می تواند در بسیاری از موارد عاقبت امور را از نظر نفع و ضرر روشن کند و مشخص کند که در انجام کارها، انجام بهتر است یا ترک (فعل و ترک). در این گونه موارد استخاره با تسبیح و قرآن هرگز موضوعیت ندارد.
در مورد استخاره هایی که امروزه رواج دارد، نباید تصور شود که فرد جایز است که مقدرات خود را به تسبیح بسپارد. بلکه لازم است قبل از استخاره موضوعات زیر را ملحوظ کند:
اولین سود استخاره با قرآن یا تسبیع در این مورد این است که وضعیت تحیر در فرد زایل شده و انسان از تردید و تحیر که آزاردهنده است راحت می شود. و همچنین، معنای استخاره در این موقع این است که از خداوند درخواست خیر و صلاح کند تا راه برای او روشن شود.
اگر بنده همۀ درها را به روی خود بسته می بیند، از صمیم قلب و با خلوص از خداوند میخواهد که او را در فعل و ترک هدایت کند.
بیگمان روی آوردن به سوی خداوند همراه با خلوص قلبی در این موقع موثر است. بنده از خداوند می خواهد که راه خیر و صلاح را به او بنماید.
فرض کنیم که این فرد که در دوراهی مانده از استخاره اجتناب کند. آیا می تواند از یکی از دو حالت فعل و ترک امتناع کند؟ مسلماً، نه. سرانجام یا آن کار را انجام می دهد یا نمی دهد. چه بهتر که در این وضع، در گزیدن یکی از این دو حالت، توجه باطنی خود را به سوی خداوند بیاورد و از او طلب خیر کند، و خداوند خیر او را از رهگذر استخاره نشان دهد. به طور مسلم بعد از انتخاب از این روش، با گامی استوار به مسیر خود ادامه می دهد و همین امر نیز در توفیق او موثر است.
مسلّماً توجّه به خدا توأم با خلوص نیّت در این حالت مۆثّر است. چه مانعی دارد که خداوند از این راه خیر و صلاح او را نشان دهد؟
در کتاب جمع بین الصحیحین از کتب حدیث اهل سنت(صحیح مسلم و صحیح بخاری) از جابر بن عبد الله روایت شده که گفت:
«کَانَ النَّبِیُّ ص یُعَلِّمُنَا الِاسْتِخَارَةَ فِی الْأُمُورِ کُلِّهَا کَمَا یُعَلِّمُنَا السُّوَرَ مِنَ الْقُرْآنِ »
«پیغمبر صلی الله علیه وآله به ما اصحاب استخاره یاد می داد همچنان که سوره های قرآن به ما تعلیم مینمود.»
در منابع شیعه از امام صادق علیه السلام و آن حضرت از پدرش روایت نموده که می فرمود:
«کُنَّا نَتَعَلَّمُ الِاسْتِخَارَةَ کَمَا نَتَعَلَّمُ السُّورَةَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»
«ما استخاره را آنچنان میآموختیم (و به آموزش آن اهتمام می ورزیدیم)که سورههای قرآن را می آموختیم.»
نیز در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام آمده که فرمود:
«مَا أُبَالِی إِذَا اسْتَخَرْتُ اللَّهَ عَلَی أَیِّ طَرَفِی وَقَعْتُ »
من چون استخاره کنم دگر باکی ندارم که به کدام پهلویم به زمین بیفتم.»
بخاری و مسلم از جابر بن عبدالله روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله بدین کیفیت در همه امور به ما استخاره تعلیم مینمود:
هر گاه در صدد انجام کاری برآمدی دو رکعت نماز غیر از نمازهای فریضه بخوان و پس ازسلام نماز این دعا را بخوان:
« اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَخِیرُکَ بِعِلْمِکَ وَ أَسْتَقْدِرُکَ بِقُدْرَتِکَ وَ أَسْأَلُکَ مِنْ فَضْلِکَ الْعَظِیمِ فَإِنَّکَ تَقْدِرُ وَ لَا أَقْدِرُ وَ تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ خَیْرٌ لِی فِی دِینِی وَ مَعَاشِی وَ عَاقِبَةِ أَمْرِی »
یا این که فرمود:
«عَاجِلِ أَمْرِی وَ آجِلِهِ فَاقْدِرْهُ وَ یَسِّرْهُ لِی ثُمَّ بَارِکْ لِی فِیهِ وَ إِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ شَرٌّ لِی فِی دِینِی وَ مَعَاشِی وَ عَاقِبَةِ أَمْرِی» یا این که فرمود: وَ عَاجِلِ أَمْرِی وَ آجِلِهِ فَاصْرِفْهُ عَنِّی وَ اصْرِفْنِی عَنْهُ وَ اقْدِرْ لِیَ الْخَیْرَ حَیْثُ کَانَ ثُمَّ رَضِّنِی بِهِ »
سپس فرمود: آنگه حاجت خویش را بزبان آرد.
از ابن ابی یعفور روایت است که گفت: از امام صادق علیه السلام شنیدم که در مورد استخاره می فرمود:
نخست خدای را به بزرگی یاد کن و حضرتش را تمجید و تحمید نما و بر پیامبر و آلش درود فرست و سپس بگو:
« اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ أَسْتَخِیرُ اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ » سپس حضرت فرمود: اگر کار مورد نظر
حائز اهمیت است که از انجام آن بیمناکی صد بار این جمله «استخیر الله برحمته» را تکرار کن، و گرنه سه بار کافی است.
از امیر المؤمنین علیه السلام روایت شده که فرمود: موقعی که پیغمبر صلی الله علیه وآله مرا به یمن اعزام داشت در حال حرکت از مدینه سفارشاتی بمن داشت از جمله فرمود:
« یَا عَلِیُّ مَا حَارَ مَنِ اسْتَخَارَ»
هر که به گزینی، در مورد خود را از خدا خواستار گردید سرگردان نگشت.
همانطور که گفته شد، بعد از استمداد فرد از نیرو عقل که نعمتی خدادادی در انسان می باشد، و نیز استمداد از مشورت از افراد مطلع، فرد نتوانست به راه مطلوب برسد و همچنان در حیطۀ تحیر بود، چه بهتر که فرد به جای این که تصادفاً فعل و ترک را برگزیند، با توکل به خداوند از او طلب خیر کند.
استخاره در اسلام انواع مختلفی دارد مثل استخاره مطلق، استخاره مشورتی، استخاره قلبی، استخاره با قرآن، با تسبیح و با کاغذ. حال موضوعی که مطرح می شود استخاره با قرآن است.
یکی از طرق استخاره، استخاره با قرآن است که در آن فرد طبق آداب بسط و ساده ای با خداوند منان از رهگذر قرآن مجید مشورت می کند، و از خداوند میخواهد که به او نشان دهد که از میان فعل و ترک یکی را برگزیند.
نوع اول استخاره با قرآن طبق فرمایش رسول اکرم (ص) بدین نحو است:
اَللّهُمَّ اِنّی تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنی مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـی غَیْبِـکَ.
5-بعد از آن قرآن را باز کنید و خط اول سمت راست را بخوانید.
در استخاره از قرآن فردی که استخاره می گیرد باید به معنی قرآن واقف باشد تا بتواند معنی آیات آن را دریابد و جواب استخاره آن را بگیرد.
این نوع استخاره در کتاب فتح الأبواب توسط مرحوم سیّد بن طاووس نقل شده است:
اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلی اُمَّةِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ، فَعَجِّلْ ذلِکَ وَسَهِّلْهُ وَیَسِّرْهُ وَکَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِی آیَةً اَسْتَدِلُّ بِها عَلی أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـی فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة
یعنی خدایا اگر قضا و قدرت این است که با ظهور ولی خود و فرزند نبی خود بر امت نبی خود منت گذاری، پس در ظهورش تعجیل کن و آن را سهل و آسان کن، و بر من آیه و نشانه ای بنما که یا در آن امری باشد که انجامش دهم و یا نهی باشد که ترکش کنم به عافیت و تندرستی.
مرحوم شیخ عباس قمی در حاشیه فاتیح الجنان مناسبترین ساعت برای استخاره با قرآن را روز شنبه تا وقت ناهار و بعد از ظهر تا عصر می دانسته است. همچنین روز یکشنبه از صبح تا ظهر و از عصر تا مغرب. روز دوشنبه از صبح تا طلوع آفتار، و بعد از ناهار تا ظهر، و از عصر تا وقت عشا. روز سه شنبه از وقت ناهار تا ظهر، و بعد از عصر تا وقت نماز عشا. روز چهارشنبه از صبح تا ظهر و بعد از عصر تا وقت عشا. روز پنج شنبه از صبح تا طلوع آفتاب و بعد از ظهر تا نماز عشا روز جمعه از صبح تا طلوع آفتاب و بعد از ظهر تا عصر.
لازم است که استخاره با قرآن توسط افراد متقی و آگاه با مفاهیم قرآن صورت پذیرد، زیرا مفاهیم قرآن برای همگان قابل فهم نیست، و لازم است که فرد استخاره کننده با قرآن، علوم قرآنی و تفسیر و غیره آشنا باشد. و أنس با قرآن داشته باشد و زبان قرآن را دریابد.
دو چیز نباید حین استخاره فراموش شود: 1- استخاره فقط مخصوص موقعی است که موضوعی با تفکر و اندیشه، و حتی با مشورت با افراد ذی صلاح تبیین نشده است، اینجا جای استخاره است ، و إلا استخاره کردن اشتباه است.
2- نباید مکرر در یک موضوع استخاره کرد. در استخاره های مکرر ، همان استخاره اولی اعتبار دارد و مابقی معتبر نیستند.
همانطور که گفته شد رایجترین روشهای استخاره، استخاره با قرآن و تسبیح است. همانطور که گفته شد فرد استخاره کننده با قرآن باید وقوف کامل به مفاهیم قرآنی و معنا و تفسیر قرآن داشته باشد. لذا انجام آن برای افرادی که آشنای عمیقی به زبان قرآن ندارند، تقریباً ناممکن است. طبق روایات، استخاره با تسبیح بعد از استخاره با قرآن معتبر شناخته شده است و به جهت آسانی آن، مکرراً توصیه می شود. برای استخاره با تسبیح سه روش متفاوت ذکر شده است. با ما همراه باشید تا با این روشها آشنا بشوید.
علامه مجلسی این طریقه را به نقل از شیخ بهایی بیان کرده است. این استخاره را منتسب به امام زمان (ع) می دانند.
معروف است که این روش را امام زمان (عج) به آیت الله مرعشی آموخته اند و شرح آن بدین نحو است:
اگر استخاره خوب آمد، نباید سریع حکم به درستی استخاره کرد. بلکه باید دوباره استخاره بر ترک عمل گرفت و در صورتی که یک دانه بماند، یعنی استخاره میانه است. با این حال، اگر در استخاره دوم، دو دانه باقی ماند، انجام فعل خوب است.
این طریقه، برخلاف دو طریقۀ پیشین از اما صادق (ع) نقل شده و نحوۀ آن به شکل زیر است:
اَللّهُمَّ إِنّى أسْئَلُکَ بِحَقِّ الْحُسَینِ وَجَدِّهِ وَأَبیه، وَ أُمِّهِ وَ أَخیهِ، وَ الاْئِمَّةِ مِنْ
خدایا از تو مى خواهم، به حقّ حسین و جدّش و پدر و مادر و برادر و امامان از
ذُرِّیَّتِهِ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ أنْ تَجْعَلَ لِىَ الْخِیَرَةَ فی
نسلش این که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و خیرم را در این تسبیح
هذِهِ السَّبْحَةِ، وَ أَنْ تُرِیَنی ما هُوَ الاَْصْلَحُ لی فی الدِّینِ وَالدُّنْیا، اَللّهُمَّ إنْ
قرار دهى و آنچه را که صلاح دین و دنیایم است به من نشان دهى. خدایا اگر
کانَ الاْصْلَحُ فی دینى وَدُنْیایَ، وَ عاجِلِ اَمْری وَ آجِلِهِ، فِعْلَ ما اَنَا عازِمٌ
مصلحت دین و دنیا و امروز و فردایم در انجام کارى است که قصد آن را دارم.
عَلَیْهِ، فَأْمُرْنی، وَإلاّ فَانْهَنی، إنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.
پس مرا بدان فرمان ده! وگرنه مرا از آن نهى کن؛ چرا که تو بر انجام هر کارى توانایى.
با عدد دوم بگویید: الحمدُ لله
با عدد سوم بگویید: لا اله الا الله
در صورتی که دانه آخر تسبیح سبحان الله بود، فرد می تواند و مختار است که آن کار را انجام دهد یا ندهد.
در صورتی که دانۀ آخری الحمد لله بود، یعنی امر به انجام فعل است.
اگر دانه آخر تسبیح لا اله الا الله بود، معرف نهی فعل و ترک آن است.
خداوند تبارک و تعالی به انسان نعمت عقل و خرد داده و در آیات قرآن بارها تأکید بر تعقل شده است. وانگهی راه تعقل برای نیل انسان به سعادت دنیوی و اخروی کافی نیست، و کلام وحی مکمل عقل انسانی است. همچنین فرد می تواند با کسب تقوی بهتر راه حق را از باطل تشخیص دهد. در صورتی که تعقل برای راهنمایی و انتخاب در امور کافی نبود و فرد بر سر دوراهی گرفتار شده بود، توصیه به مشورت با افراد مطلع شده است. اگر همه این مسیرها طی شد و فرد هنوز متحیر بود، آنگاه می تواند از روشهای استخاره استفاده کند. استخاره رایج و شایع که در روایات هم معتبر است، استخاره با قرآن و استخاره با تسبیح است. در مطلبی که گذشت کوشیده شد تا این دو روش برای مخاطبان عزیز شرح و بسط شود.
تا به اشاعه فرهنگ خوبی و مهربانی کمک کرده باشید.
تا به اشاعه فرهنگ خوبی و مهربانی کمک کرده باشید.