روز هفدهم: بنا بر مشهور بین علماى امامیّه، روز ولادت با سعادت حضرت خاتم انبیا محمّد بن عبد الله صلّى الله و علیه و آله است، و معروف‏ است که ولادت با سعادتش در مکّه معظمه، در خانه خود آن حضرت، در روز جمعه هنگام طلوع فرج در عالم الفیل در ایام سلطنت‏ انو شیروان [مرحوم حاج شیخ عباس (ره) در متن کتاب از انو شیروان به عنوان انو شیروان عادل یاد کرده، و در حاشیه آن توجیهى را در رابطه با عدالت او از مجلسى اول نقل کرده است، ولى با مراجعه به کتب تاریخى به ویژه شاهنامه فردوسى این معنا به دست مى‏آید که انو شیروان آتش‏پرست از متکبران و و ستمگران به ملت ایران بوده، و در سه روز صد هزار نفر از مخالفان ستمکاریهایش را به وضع فجیعى کشت از این جهت، از آوردن کلمه عادل خوددارى کردم و توجیه مجلسى اول را هم مردود مى‏دانم. انصاریان.] واقع شد، و همچنین در این روز شریف در سال هشتادوسه ولادت حضرت صادق علیه السّلام‏ اتفاق افتاد، و باعث فزونى فضل و شرافت این روز گردید. در هر صورت این روز، روز بسیار شریفى است و براى آن چند عمل وارد است: اوّل: غسل. دوم: روزه گرفتن که براى آن فضیلت بسیارى است، و روایت شده هرکه این روز را، روزه بدارد، خدا ثواب روزه یک سال را براى او بنویسد، و این روز، یکى از چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. سوّم: زیارت حضرت رسول صلّى الله و علیه و آله از نزدیک و دور. چهارم: زیارت امیر المؤمنین علیه السّلام به‌‌ همان زیارتى که حضرت صادق علیه السّلام‏ زیارت کرده، و به محمّد بن مسلم تعلیم دادند، و در باب زیارات ان شاء الله خواهد آمد. پنجم: هنگامى‏که روز بالا آمد، دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعت، پس از سوره حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید بخواند، و بعد از سلام در مصلاى خود بنشیند، و این دعا را بخواند: اللهمّ انت حىّ لا تموت [خدایا تو زنده‏اى هستى که هرگز نمی‌رى] و این دعاى مبسوطى است، چون‏ سندش را منتهى به معصوم ندیدم، مراعات اختصار را مهم‏‌تر دیدم، هرکه خواهان است، به زاد العماد مراجعه کند. ششم: لازم است‏ مسلمانان این روز را بزرگ بدارند، و تصدّق و خیرات بنمایند، و مؤمنان را مسرور کنند، و به زیارت مشاهد مشرّفه روند. سیّد در «اقبال» شرحى از لزوم بزرگداشت این روز ذکر نموده، و فرموده است: من طایفه‏اى از نصارى و جمعى از مسلمانان را یافتم. که بزرگداشت فوق العاده‏اى از روز ولادت عیسى علیه السّلام داشتند، و تعجّب کردم که مسلمانان روز ولادت پیامبرشان را که بزرگترین‏ همه انبیاست، و به این مرتبه از عظمت است، چگونه رضایت‏دهند که آنرا بسیار بى‏مایه‏‌تر از بزرگداشت نصارى، نسبت‏ به ولادت مسیح برگزار کنند!!