خیریه شعف

مفاتیح الجنان آنلاین شعف

کتاب مفاتیح الجنان خیریه شعف

    حکایت عبدالرحمن بن سیابه و وصیت امام صادق(ع) به او
    مؤلّف گوید: این دعا مشتمل بر مضامین بلندى است، و عبد الرحمن بن سیابه‌‌ همان کسى است، که حضرت‏ صادق علیه السّلام او را وصیت سودمندى فرموده که بیانش در اینجا شایسته است، عبد الرحمن نقل کرده: وقتى پدرم سیابه‏ از دنیا رفت، مردى از دوستانش در منزل ما را کوبید، من به سویش رفتم، به من تسلیت گفت سپس پرسید: پدرت چیزى براى شما گذاشته؟ گفتم: نه! کیسه‏اى که هزار دهم در آن بود به من داد و گفت نیکو محافظت کن و با آن به کسب‏ معاش برخیز، من خوشحال شده، نزد مادرم رفتم، و او را به این مسئله خبر دادم، در پایان آن روز نزد یکى از دوستان پدرم‏ رفتم که براى من کسى مهیّا کند، او برایم سرمایه‏اى از جامه‏هاى سابرى خرید، در مغازه‏اى نشستم، و مشغول کسب شدم‏ حق تعالى مرا از آن کسب خیر بسیارى نصیب فرمود، وقت حج رسید، به قلبم افتاد به حج روم، نزد مادر رفته و او را به حجّ‏رفتنم خبر کردم، مادر گفت هزار دهم آن مرد را بازگردان، پول آن مرد را تهیه و به او پرداختم، مانند اینکه‏ پول را به و بخشیدم خوشحال شد و لى به من گفت: شاید پولى که به تو دادم کم بوده، و نتوانستى با آن کسب کنى، اگر خواهى بیش از این در اختیارت بگذارم، گفتم نه، قصد حجّ دارم، خواستم پول شما را بازگردانم، به مکه رفتم، اعمال‏ حج را بجا آوردم، به مدینه شرفیاب شدم و با گروهى از مدرم در وقتى که اذن عام مى‏دادند خدمت حضرت صادق علیه السّلام‏ رفتم، چون جوان بودم و ناشناخته، آخر جمعیت نشستم، مردم شروع به پرسش کردند، و حضرت پاسخ آنان را لطف‏ مى‏فرمود، پس از گرفتن جواب مى‏رفتند، تا جمعیّت کم شد، حضرت به جانب من اشاره کردند و فرمودند: آیا حاجتى‏ دارى؟ گفتم: فدایت شوم، من عبد الرحمن بن سیابه هستم. احوال پدرم را پرسیدند. گفتم: از دنیا رفت، محزون‏ و غمگین شدند، گویا حضرت را دردى گرفت، فرمودند: خدا او را رحمت کند. پرسیدند: چیزى گذاشت؟ گفتم: نه. فرمودند: از کجا توانستى به حج بیایى؟ قصه آن مردى را که هزار درهم به من داد شروع کردم، حضرت فرصت تمام‏ کردن قصه را ندادند و فرمودند: حج آمدى، هزار درهم آن مرد را چه کردى؟ گفتم: به صاحبش بازگردانم. فرمود: احسنت، سپس فرمود: آیا تو را وصیّتى نکنم؟ گفتم: چرا، فرمودند: به راستى در گفتار، و اداى امانت ملازمت‏ کن تا با مردم در اموالشان شریک شوى، آنگاه بین دو انگشت خود را جمع کرد، یعنى اگر گفتارت صادقانه شد، و دروغ نگفتى، و خلاف وعده نکردى، و در موعد معیّنى که وعده کردى مال مردم را بازگردانى، و حق مردم را نخورى‏ از مردم هرچه بخواهى به تو مى‏دهند، روى این حساب، به خاطر امانت و صداقتى که در تو وجود دارد شریک‏ مردم در اموالشان مى‏شوى. من این وصیت را از حضرت حفظ کردم، یعنى به آن عمل کردم، و آنقدر مال یافتم که زکات سیصدهزار دهم را پرداختم. در روایت دیگرى وارد شده: این دعاى حضرت على بن الحسین علیه السّلام است‏ و در پایانش این اضافه قرار دارد: امین ربّ العالمین. بیست‏وهشتم: از ابن محبوب روایت شده: حضرت صادق علیه السّلام این دعا را تعلیم شخصى فرمود که بخواند:
    اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتى لاتُنالُ مِنْکَ اِلّا بِرِضاکَ وَالْخُرُوجَ مِنْ جَمیعِ مَعاصیکَ وَالدُّخُولَ فى کُلِّ ما یُرْضیکَ وَالنَّجاةَ مِنْ کُلِّ وَرْطَةٍ وَالْمَخْرَجَ مِنْ کُلِّ کَبیرَةٍ اَتى بِها مِنّى عَمْدٌ اَوْ زَلَّ بِها مِنّى خَطَاٌ اَوْ خَطَرَ بِها عَلَىَّ خَطَراتُ الشَّیْطانِ اَسْئَلُکَ خَوْفاً تُوقِفُنى بِهِ عَلى حُدُودِ رِضاکَ وَ تَشَعَّبَ بِهِ عَنّى کُلُّ شَهْوَةٍ خَطَرَ بِها هَواىَ وَاسْتُزِلَّ بِها رَاْیى لِیُجاوِزَ حَدَّ حَلالِکَ اَسْئَلُکَ اَللّهُمَّ الاَْخْذَ بِاَحْسَنِ ما تَعْلَمُ وَ تَرْکِ سَیِّئِ ما تَعْلَمُ اَوْ اُخْطِئَ مِنْ حَیْثُ لا اَعْلَم اَوْمِنْ حَیْثُ اَعْلَمُ اَسْئَلُکَ السَّعَةَ فِى الرِّزْق
    خدایا از تو مى‏خواهم به حق رحمتت که به آن نرسند جز به خشنودى تو و خارج‏شدن از همه‏ نافرما‌‌نهایت و ورود در هر آنچه که تو را خشنود مى‏سازد، و نجات از هر چاه هلاکتى، و بیرون‏شدن از هر گناه کبیره‏اى که عمدى آن را از من به میان آورده، یا خطایى مرا به آن لغزانده، یا وسوسه‏هاى شیطان‏ به خاطرم افکنده، از تو هراسى مى‏خواهم که مرا به وسیله آن بر مرزهاى خشنودى‏ات بازدارى، و با آن هر شهوتى را از من که هوسم آن را به خاطر اندازد و به آن رأیم لغزانده شود تا از مرز حلالت درگذرم پراکنده نمایى، خدایا از تو مى‏خواهم به نیکو‌ترین چیزى که از من مى‏دانى از من بپذیرى، و به هرچه که از من مى‏دانى، یا خطا کنم از آنجا که نمى‏دانم، یا از آنجا که مى‏دانم واگذارى، از تو مى‏خواهم‏ وسعت در روزى
    وَالزُّهْدَ فِى الْکَفافِ وَالْمَخْرَجَ بِالْبَیانِ مِنْ کُلِّ شُبْهَةٍ وَالصَّوابَ فى کُلِّ حُجَّةٍ وَالصِّدْقَ فى جَمیعِ الْمَواطِنِ وَ اِنْصافِ النّاسِ مِنْ نَفْسى فیما عَلَىَّ وَلِىَ وَالتَّذَلُّلَ فى اِعْطاءِ النَّصَفِ مِنْ جَمیعِ مَواطِنِ السَّخَطِ وَ الرِّضا وَ تَرْکَ قَلیلِ الْبَغْىِ وَ کَثیرِهِ فِى الْقَوْلِ مِنّى وَالْفِعْلِ وَ تَمامَ نِعَمِکَ فى جَمیعِ الاَْشْیآءِ وَ الشُّکْرَ لَکَ عَلَیْها لِکَىْ تَرْضا وَ بَعْدَ الرِّضا وَ اَسْئَلُکَ الْخِیَرَةَ فى کُلِّ ما یَکُونُ فیهِ الْخِیَرَةُ بِمَیْسُورِ الاُْمُورِ کُلِّها لا بِمَعْسُورِها یا کَریمُ یا کَریمُ یا کَریمُ وَافْتَحْ لى بابَ الاَْمْرِ الَّذى فیهِ الْعافِیَةُ وَالْفَرَجُ وَافْتَحْ لى بابَهُ
    و قناعت بر مقدار کفاف، و درآمدن با منطق روشن از هر شبهه، و درستى در هر دلیل، و راستى در همه میدانها و انصاف دادن به مردم از جانب خود، در آنچه به زیان یا سود من است، و فروتنى در دادن انصاف در تمام مراحل خشم و خشنودى، و ترک تجاوز چه اندک و چه بسیارش از جانب خود در گفتار و کردار، و تمام کردن نعمتهایت در همه‏چیز، و سپاس‏گذارى‏ات بر آنها، تا خشنود شوى و فوق خشنودى، و از تو خیر مى‏خواهم در هرچه در آن خیر است، به تمام کارهاى آسان نه به دشوارش، اى بزرگوار، اى بزرگوار، در کارى که در آن تندرستى کامل و گشایش‏ است برایم بگشا
    وَ یَسِّرْلى مَخْرَجَهُ وَ مَنْ قَدَّرْتَ لَهُ عَلَىَّ مَقْدُورَةً مِنْ خَلْقِکَ فَخُذْ عَنّى بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسانِهِ وَ یَدِهِ وَ خُذْهُ عَنْ یَمینِهِ وَ عَنْ یَسارِهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ مِنْ قُدّامِهِ وَامْنَعْهُ اَنْ یَصِلَ اِلَىَّ بِسُوءٍ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَنآءُ وَجْهِکَ وَ لا اِلهَ غَیْرُکَ اَنْتَ رَبّى وَ اَنا عَبْدُکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ رَجآئى فى کُلِّ کُرْبَةٍ وَ اَنْتَ ثَقِتى فى کُلِّ شِدَّةٍ وَ اَنْتَ لى فى کُلِّ اَمْرٍ نَزَلَ بى ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ فَکَمْ مِنْ کَرْبٍ یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤ ادُ وَ تَقِلُّ فیهِ الحیلَةُ وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ وَ تُعْیى فیهِ الاُْمُورُ اَنْزَلْتُهُ بِکَ وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ راغِباً اِلَیْکَ فیهِ عَمَّنْ سِواکَ قَدْ فَرَّجْتَهُ وَ کَفَیْتَهُ فَاَنْتَ وَلىُّ کُلِّ نِعْمَةٍ وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَةٍ وَ مُنْتَهى کُلِّ رَغْبَةٍ فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً
    و درش را برایم بگشا، و بیرون آمدنش را برایم آسان کن، و هرکه را از بندگانت مقدر نموده‏اى بر من قدرتى داشته باشد، گوشش و چشمش، و زبانش و دستش را از من باز گیر، و او را از جانب راست و چپ‏ و پشت سر و پیش رویش بگیر، و از اینکه به من بدى برساند بازش بدار، پناهنده‏ات عزیز است، و ثناى جلوه‏ات بس برجسته است، معبودى جز تو نیست، تو پروردگار منى، و من بنده توام، خدایا تو در هر گرفتارى امید منى، و در هر سختى اطمینان منى، و تو در هر حادثه‏اى که بر من وارد شود، براى من تکیه‏گاه و ذخیره‏اى، چه بسا گرفتارى که دل از آن ناتوان شود، و چاره در آن گم گردد، و دشمن به آن شماتت نماید، و مرا در آن گرفتارى، وسایل به زحمت اندازند. آن را نزد تو آوردم، و شکایتش را نزد تو نمودم، در آن از غیر تو به تو رغبت دارم، به تحقیق آن را گشودى، و از آن کفایت کردى‏ پس تویى سرپرست هر نعمت، و یاور هر حاجت، و ‌‌نهایت هر رغبت، ستایش بسیار توراست، و احسان بر‌تر از آن توست
    بیست‏ونهم: به سند معتبر روایت شده: حضرت صادق علیه السّلام این دعا را به ابو بصیر تعلیم داد که بخواند:
    اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ قَوْلَ التّوّابینَ وَ عَمَلَهُمْ وَ نُورَ الاَْنْبِیاءِ وَ صِدْقَهُمْ وَ نَجاةَ الْمُجاهِدینَ وَ ثَوابَهُمْ وَ شُکْرَ الْمُصْطَفَیْنَ وَ نَصیحَتَهُمْ وَ عَمَلَ الذّاکِرینَ وَ یَقینَهُمْ وَ ایمانَ الْعُلَمآءِ وَفِقْهَهُمْ وَ تَعَبُّدَ الخاشِعینَ وَ تَواضُعَهُمْ وَ حُکْمَ الْفُقَهآءِ وَ سیرَتَهُمْ وَ خَشْیَةَ الْمُتَّقینَ وَ رَغْبَتَهُمْ وَ تَصْدیقَ الْمُؤْمِنینَ وَ تَوَکُّلَهُمْ وَ رَجآءَ الْمُحْسِنینَ وَ بِرَّهُمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ ثَوابَ الشّاکِرینَ وَ مَنْزِلَةَ الْمُقَرَّبینَ وَ مُرافَقَةَ النَّبِیّینَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ خَوْفَ الْعامِلینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخائِفینَ مِنْکَ وَ خُشُوعَ الْعابِدینَ لَکَ وَ یقینَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیْکَ وَ تَوَکُّلَ الْمُؤْمِنینَ بِکَ اَللّهُمَّ اِنَّکَ بِحاجَتى عالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ وَ اَنْتَ لَها واسِعٌ غَیْرُ مُتَکَّلِفٍ وَ اَنْتَ الَّذى لایُحْفیکَ سائِلٌ وَلایَنْقُصُکَ نائِلٌ وَلا یَبْلُغُ مِدْحَتَکَ قَوْلُ قائِلٍ اَنْتَ کَما تَقُولُ وَ فَوْقَ ما نَقُولُ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فَرَجَاً قَریباً وَ اَجْراً عَظیماً وَ سَتْراً جَمیلاً
    خدایا از تو مى‏خواهم، گفتار توبه‏کاران و عملشان را، و نور پیامبران و صدقشان را، و نجات جهادکنندگان‏ و پاداششان را، و شکر برگزیدگان و خیرخواهى‏شان را، و کردار ذاکران و یقینشان را، و ایمان دانشمندان و فهمشان را، و بندگى فروتنان و تواضعشان را، و حکم فقیهان و روششان را، و ترس پرهیزگاران وشوقشان را، و باور مؤمنان و توکّلشان را، و امید نیکوکاران و نیکوکارى‏شان را، خدایا از تو مى‏خواهم پاداش شاکران، و مقام مقرّبان، و رفاقت پیامبران را، خدایا از تو مى‏خواهم‏ ترس کارکنان برایت، عمل بیم‏داران از حضرتت، و خشو عابدان درگاهت، و یقین‏ متوکّلان بر ذاتت، خدایا به حاجتم دانایى بى‏آنکه آموخته باشى، و تو به برآوردنش بدون‏ هیچ زحمتى توانایى، و تویى که هیچ سائلى خسته‏ات نکند، و عطابخشى از تو نکاهد، و گفتار گوینده‏اى به ستایشت نرسد، تو چنان‏که خود مى‏گویى، و بر‌تر از آن‏که ما مى‏گوییم، خدایا برایم گشایش نزدیک‏ و پاداش بزرگ و پرده‏پوشى زیبا قرار بده
    اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَعْلَمُ اَنّى عَلى ظُلْمى لِنَفْسى وَاِسْرافى عَلَیْها لَمْ اَتّخِذْ لَکَ ضِدّاً وَلا نِدّاً وَلا صاحِبَةً وَلا وَلَداً یا مَنْ لا تُغَلِّطُهُ الْمَسائِلُ وَیا مَنْ لایَشْغَلُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ وَلاسَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ وَلابَصَرٌ عَنْ بَصَرٍ وَلایُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّین اَسْئَلُکَ اَنْ تُفَرِّجَ عَنّى فى ساعَتى هذِهِ مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ اِنَّکَ تُحْیىِ الْعِظامَ وَ هِىَ رَمیمٌ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ یا مَنْ قَلَّ لَهُ شُکْرى فَلَمْ یَحْرِمْنى وَ عَظُمَتْ خَطیئَتى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَ رَانى عَلَى المَعاصى فَلَمْ یَجْبَهْنى وَ خَلَقَنى لِلَّذى خَلَقَنى لَهُ فَصَنَعْتُ غَیْرَ الَّذى خَلَقَنى لَهُ فَنِعْمَ الْمَوْلى اَنْتَ یا سَیِّدى وَ بِئْسَ الْعَبْدُ اَنَا وَجَدْتَنى وَ نِعْمَ الطّالِبُ اَنْتَ رَبّى وَ بِئسَ الْمَطْلُوبُ اَلْفَیْتَنى عَبْدُکَ ابْنُ عَبْدِکَ ابْنُ اَمَتِکَ بَیْنَ یَدَیْکَ ما شِئْتَ صَنَعَْتَ بى
    خدایا تو مى‏دانى که من با وجود ستم بر نفسم، و زیاده‏روى‏ به زیان خوشتنم، براى تو ضدى و همتایى و فرزندى برنگرفتم، اى که درخواستها او را به اشتباه نیندازد، و اى که چیزى از چیزى سرگرمش نکند، و نه گوش‏دادنى از گوش‏دادنى دیگر، و نه دیدنى از دیدنى دیگر، و اصرار اصرارکنندگان به ستوهش نیاورد، از تو مى‏خواهم در این ساعت از جایى که گمان مى‏برم، و از جایى که گمان نمى‏برم به من‏ گشایش دهى، تو استخوانها را زنده مى‏کنى درحالى‏که پوسیده است، زیرا تو بر هرچیز توانایى، اى که سپاسم براى او کم شد ولى محرومم نکرد، و خطایم بزرگ شد ولى رسوایم ننمود، و مرا بر انجام گناهان دید ولى دست رد به سینه‏ام نزد، و مرا آفرید براى آنچه‏ مرا براى آن آفرید ولى رفتارى غیر از آنچه براى آن آفرید انجام دادم، پس چه خوب مولایى هستى تو اى آقاى من، و بد بنده‏اى هستم من، مرا یافتى، و چه خوب جوینده‏اى هستى تو اى پروردگارم، و چه بدطلب شده‏اى هستم که مرا یافتى، بنده توام، فرزند بنده‏ات، فرزند کنیزت پیش روى توام، آنچه خواهى انجام دهى
    اَللّهُمَّ هَدَاَتِ الاَْصْواتُ وَ سَکَنَتِ الحَرَکاتُ وَ خَلا کُلُّ حَبیبٍ بِحَبیبِهِ وَ خَلَوْتُ بِکَ اَنْتَ الْمَحْبُوبُ اِلَىَّ فَاجْعَلْ خَلْوَتى مِنْکَ اللَّیْلَةَ الْعِتْقَ مِنَ النّارِ یا مَنْ لَیْسَتْ لِعالِمٍ فَوْقَهُ صِفَةٌ یا مَنْ لَیْسَ لِمَخْلُوقٍ دُونَهُ مَنْعَةٌ یا اَوَّلُ قَبْلَ کُلِّشَىْءٍ وَ یا آخِراً بَعْدَ کُلِّ شَىْءٍ یا مَنْ لَیْسَ لَهُ عُنْصُرٌ وَ یا مَنْ لَیْسَ لاِخِرهِ فَنآءٌ وَ یا اَکْمَلَ مَنْعُوتٍ وَ یا اَسْمَحَ الْمُعْطینَ وَ یا مَنْ یَفْقَهُ بِکُلِّ لُغَةٍ یُدْعى بِها وَ یا مَنْ عَفْوُهُ قَدیمٌ وَ بَطْشُهُ شَدیدٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقیمٌ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى شافَهْتَ بِهِ مُوسى یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الصَّمَدُ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُدْخِلَنىِ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ
    خدایا آوازها خاموش شد، و جنبشها آرام گرفت، و هر دوستى با دوستش خلوت کرد، و من با تو خلوت گزیدم، تو محبوب منى، پس در این شب خلوتم را با حضرتت، آزادى‏ام از آتش قرار ده، اى که براى دانشمندى بر‌تر از او صفتى نیست، اى‏ که براى مخلوقى در برابرش عزّتى نمى‏باشد، اى آغاز پیش از هر چیز، و اى پایان پس از هرچیز، اى که‏ عنصر و ماده‏اى برایش نیست، اى که براى پایانش فنایى وجود ندارد، اى کامل‏‌ترین وصف شده، اى با گذشت‏‌ترین عطاکننده، اى که به هر زبانى خوانده شود مى‏فهمد، اى که گذشتش دیرینه، و حمله‏اش سخت، و فرمانروایى‏اش استوار است، از تو مى‏خواهم به حق نامى که با آن بى‏پرده با موسى سخن گفتى، اى خدا، اى بخشاینده، اى مهربان، اى‏ که معبودى جز تو نیست، خدایا تو بى‏نیازى، از تو مى‏خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و مرا به رحمتت‏ وارد بهشت کنى
    سى‏ام: از یونس روایت شده: به حضرت رضا علیه السّلام عرضه داشتم: به من دعاى کوچکى بیاموز. فرمود: بخوان: یا من دلّنى على نفسه، و ذلّل قلبى بتصدیقه، اسالک الامن و الایمان
    child-poor-water

    صدقه آنلاین شعف

    در باب صدقه امام باقر (ع) می فرمایند :

     

    صدقه 70 بلا از بلاهای دنیا را به همراه مرگ بد را از انسان دفع می کند و صدقه دهنده هر گز با مرگ بد نمی میرد علاوه بر اجر اخروی که برای او ذخیره می شود .

    خیریه شعف

    شرح کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان که به معنای کلید های بهشت ها می باشد

     تالیف شیخ عباس قمی که بین سال های 1294 – 1359 هجری قمری که برابر با 1255 – 1318 هجری شمسی می زیست و در حرم امام علی(ع) در نجف مدفون گشت. کتاب مفاتیح الجنان مجموعه ای است از دعاها ، مناجات و زیارات و اعمال مخصوص ماه های سال می باشد که برگرفته از احادیث و یا روایاتی که از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار بیان شده است که به زبان عربی نوشته شده است و شیخ در ابتدای بعضی از دعاها و یا زیارات و اعمال توضیحاتی به فارسی درج کرده است .قسمت اعظمی از کتاب مفاتیح الجنان در حقیقت اقتباس شده از کتاب های (زادالمعال علامه مجلسی ، اقبال سید بن طاووی و مصباح کفعمی می باشد )

    مفاتیح الجنان آنلاین

    خیریه شعف

    انتشار کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی کتاب مفاتیح الجنان را در سال 1344 ه.ق در مشهد منتشر نمود

     دیری نگذشت که در تمام ایران نسخه هایی از این کتاب در مساجد ، زیارتگاه ها پخش شد و مسلمانان جهت خواندن دعاها و زیارات در اماکن مقدس از آن استفاده نمودند این کتاب را خوشنویسان بزرگی چون طاهر خوشنویس،مصباح‌زاده، میرزا احمد زنجانی، محمدرضا افشاری و دیگران با خط نسخ و نستعلیق نوشته‌اند.
    توضیحاتی که شیخ عباس قمی ابتدای هر دعا یا زیارت یا اعمال آورده، به زبان فارسی است. اما متن دعاها و زیارت‌ها که به عربی است توسط برخی از مترجمان به فارسی ترجمه شده‌اند. معروف‌ترین و رایج‌ترین ترجمه فارسی مفاتیح، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای است.
    مفاتیح به زبان‌های دیگر از جمله انگلیسی (دست کم چهار ترجمه)، فرانسوی، ترکی، اردو و اسپانیایی نیز ترجمه شده است

    شیخ-عباس-قمی

    اهمیت و معرفی کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان از آن جهت که شامل بسیاری از ادعیه و زیارات و اعمال مورد نیاز مردم در زندگی روزمره مردم بوده است و  متنون درج شده آن از لحاظ سندی و روایی معتبر می باشد بسیار مورد توجه  مخصوصا مردم ایران قرار گرفته است و تا به حدی که در اکثر اماکن مذهبی و حتی خانه ها در کنار کتاب قرآن کریم  قرار گرفته است . 

    آورده اند که شیخ عباس قمی مفاتیح را به‌انگیزه اصلاح کتاب مِفتاح الجنان(  نوشته است که در آن زمان رایج و دعاهای بدون سندی در آن بوده است ) و کسانی از او خواسته بودند که دعاهای سنددار کتاب را جدا نموده به همراه سایر دعاهای معتبر بنویسد که ماحصل کار منجر به تالیف کتاب مفاتیح الجنان گشت .
    قابل توجه است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون چیزی حدود 45 سال گذشته بیش از 28 میلیون نسخه از کتاب مفاتیح الجنان چاپ شده است و این عدد به غیر منتخب مفاتیح و یا کتب دیگری که اقتباس از مفاتیح الجنان است می باشد که خود بر اهمیت این کتاب و مورد استفاده قرار گرفتن آن توسط مردم ایران دارد .

    بخش ها و ویژگی های کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    مفاتیح الجنان یک بخش اصلی دارد که در سه باب شکل یافته است.

    1. ادعیه
    2. اعمال سالیانه
    3. زیارت‌ها
      همچنین دو بخش فرعی دارد شامل
    4. ملحقات (پیوسته‌ها)
    5. باقیات الصالحات

    شیخ عباس قمی دعاها را به همراه سند نیاورده است، بلکه فقط بیان کرده دعا را از کدام منبع نقل می‌کند.
    معمولاً در ابتدای مفاتیح الجنان، چند سوره بلند و کوچک قرآن چاپ می‌شو که در اصل کتاب نیامده است

    باب اول: ادعیه

    شامل تعقیبات نمازها، اعمال شب و روز و ایام هفته، نماز‌های معروف مثل نماز حضرت رسول(ص)، نماز امیرالمؤمنین(ع)، نماز حضرت فاطمه(س)،نماز جعفر طیار، زیارت ائمه در روزهای هفته، برخی از دعاها و مناجات‌ها  

    باب دوم: اعمال سالیانه

    این باب برای بیان اعمال مستحبی در طول سال قمری تنظیم شده است. مطالب این قسمت از ماه رجب شروع شده و با اعمال ماه جمادی الثانی و سپس اعمال نوروز و ماه‌های رومی تمام می‌شود. مناجات شعبانیه، در اعمال ماه شعبان، دعای ابوحمزه ثمالی، دعای افتتاح و دعای سحر معروف، اعمال شب‌های قدر در اعمال ماه رمضان، دعای امام حسین در روز عرفه در اعمال ماه ذی الحجة جزو معروف‌ترین و مشهورترین مطالب این بخش از مفاتیح به شمار می‌روند.

    باب سوم: بخش زیارات

    در این باب ابتدا مطالبی درباره آداب سفر و زیارت و نیز اذن دخول حرم‌ها ذکر شده است. نخستین زیارت، زیارت رسول خدا(ص) است که بعد از آن، زیارت حضرت فاطمه(س) و سپس زیارت ائمه بقیع آمده است. علاوه بر زیارت دوازده امام، این بخش شامل زیارت امامزادگان و بعضی از بزرگان و علمای شیعه نیز می‌شود، زیارت‌هایی مثل زیارت حضرت حمزه،مسلم بن عقیل، فاطمه بنت اسد، شهدای جنگ احد، سلمان فارسی و غیره. اعمال برخی از مساجد معروف مثل مسجد کوفه، مسجد صعصعه نیز در این بخش گنجانده شده است.

    باب چهارم : ملحقات (پیوست ها )

    در این بخش هشت مطلب به مفاتیح افزوده شده است که به اعتقاد شیخ عباس قمی نیاز مردم به این دعاها زیاد بوده است. این هشت مطلب عبارتند از:

    • دعای وداع ماه رمضان
    • خطبه روز عید فطر
    • زیارت جامعه ائمة المؤمنین
    • دعای بعد از زیارت‌ها
    • زیارت وداع با ائمه
    • رقعه‌ای برای حاجت
    • دعا برای زمان غیبت امام زمان(عج)
    • آداب زیارت نیابتی.

    باب پنجم : باقیات الصالحات

    باقیات الصالحات کتابی از شیخ عباس قمی است که خود آن را در حاشیه مفاتیح نوشته و منتشر کرده است. به گفته شیخ عباس قمی نگارش این بخش در جمعه ۱۹ محرم سال ۱۳۴۵ق به پایان رسیده است در چاپ‌های مختلف مفاتیح الجنان، این کتاب به همراه مفاتیح عرضه شده است. این کتاب دارای شش باب و بخشی به عنوان ملحقات است که عبارت‌اند از:

    • باب اول: مختصری از اعمال شب و روز که برخی از آداب زندگی روزمره و دعاهای ساعات روز و چگونه خواندن نماز شب در آن بیان شده است.
    • باب دوم: ذکر بعضی از نمازهای مستحب، که نماز هدیه به معصومان، نماز لیلة الدفن، نمازهای حاجت، نمازهای استغاثه و نمازهای ایام هفته از جمله آنها هستند. شیخ عباس قمی انواع استخاره و چگونه استخاره گرفتن را نیز در همین بخش آورده است.
    • باب سوم: دعاها و عوذات برای دردها و بیماری‌ها، که دعاهایی برای رفع دردها و بیماری‌های مختلف در آن بیان شده است.
    • باب چهارم: دعاهای منتخب از کتاب کافی. دعاهای این بخش نیز بیشتر برای رفع مشکلاتی مثل کمبود رزق و احتیاجات دنیوی است.
    • باب پنجم: ذکر بعض حِرزها و دعاهای کوتاه که از کتاب مُهَجُ الدّعَوات و المجتنی انتخاب شده. در این باب دعاهایی برای دور ماندن از بلاها (حرز) و نیز چند مناجات و دعاهایی برای رزق نقل شده است.
    • باب ششم: بیان خواص برخی سوره‌ها و آیات و ذکر بعضی ادعیه و مطالب متفرقه. خواص برخی آیات قرآن و سوره‌های آن که برای حل مشکلات روزمره کاربرد دارند، در این بخش ذکر شده است. دعا برای خواب دیدن افراد، دعای مطالعه، آداب عقیقه و استخاره با قرآن نیز در این باب قرار گرفته است.
    • خاتمه: مختصری از احکام اموات

    منابع کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    برخی منابع که شیخ عباس قمی در تألیف مفاتیح الجنان از آنها استفاده کرده و در این کتاب نام برده است، به شرح زیر است:

    1.  اثبات الهداة نوشته شیخ حر عاملی
    2. الاحتجاج نوشته احمد بن علی طبرسی
    3. الاختیار نوشته ابن باقی
    4. اربعة ایام نوشته میرداماد
    5. الأزریة مشهور به هائیه نوشته شیخ کاظم ازری
    6. إعلام الوری نوشته شیخ طبرسی
    7. الإقبال نوشته سید بن طاووس
    8. الأمالی نوشته شیخ طوسی
    9. الأمان نوشته سید بن طاووس
    10. بحار الانوار نوشته علامه مجلسی
    11. بلد الامین نوشته کفعمی

       

    خیریه شعف

    نوشته نویسنده | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی پس از اتمام کتاب مفاتیح الجنان

    پخش ویدیو
    Shopping Basket