خیریه شعف

مفاتیح الجنان آنلاین شعف

کتاب مفاتیح الجنان خیریه شعف

    دعای عالیة المضامین
    چهارم: دعایى است با مضامین‏ بسیار بلند که پس از زیارت هر یک از امامان علیهم السّلام خوانده مى‏شود، و این دعا را سیّد ابن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» بعد از این زیارت جامعه نقل فرموده است، و آن دعاى شریف این است:
    اللهُمَّ إِنِّی زُرْتُ هَذَا الْإِمَامَ مُقِرّا بِإِمَامَتِهِ مُعْتَقِدا لِفَرْضِ طَاعَتِهِ فَقَصَدْتُ مَشْهَدَهُ بِذُنُوبِی وَ عُیُوبِی وَ مُوبِقَاتِ آثَامِی وَ کَثْرَةِ سَیِّئَاتِی وَ خَطَایَایَ وَ مَا تَعْرِفُهُ مِنِّی مُسْتَجِیرا بِعَفْوِکَ مُسْتَعِیذا بِحِلْمِکَ رَاجِیا رَحْمَتَکَ لاجِئا إِلَى رُکْنِکَ عَائِذا بِرَأْفَتِکَ مُسْتَشْفِعا بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ أَوْلِیَائِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ ابْنِ أَصْفِیَائِکَ وَ أَمِینِکَ وَ ابْنِ أُمَنَائِکَ وَ خَلِیفَتِکَ وَ ابْنِ خُلَفَائِکَ الَّذِینَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسِیلَةَ إِلَى رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ الذَّرِیعَةَ إِلَى رَأْفَتِکَ وَ غُفْرَانِکَ اللهُمَّ وَ أَوَّلُ حَاجَتِی إِلَیْکَ أَنْ تَغْفِرَ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی عَلَى کَثْرَتِهَا وَ أَنْ تَعْصِمَنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمْرِی وَ تُطَهِّرَ دِینِی مِمَّا یُدَنِّسُهُ وَ یَشِینُهُ وَ یُزْرِی بِهِ وَ تَحْمِیَهُ مِنَ الرَّیْبِ وَ الشَّکِّ وَ الْفَسَادِ وَ الشِّرْکِ،
    خدایا این امام را زیارت کردم، به امامتش اقرار دارم، واجب بودن اطاعتش را معتقدم، پس زیارتگاهش را قصد کردم، با گناهان، و عیبها، و جرمهاى هلاکت‏بار، و بسیارى بدیها و خطاهایم، و آنچه را تو از من خبردارى، پناهنده‏ام به گذشت، و بردبارى‏ات، امیدوارم به رحمتت، پناه برده‏ام به پایه عنایتت، پناه آورنده‏ام به مهرت، خواهان شفاعتم، از ولىّ‏ات و فرزند اولیایت‏ و برگزیده‏ات، فرزند برگزیدگانت، و امینت و فرزند امنایت و خلیفه‏ات، و فرزند خلیفه‏هایت، [هرگاه این دعا پس از زیارت امیر مؤمنان (ع) باشد به جاى کلمه «ابن» در هر چهار موضع «آبى» بگوید] آنان‏که قرارشان دادى، وسیله‏اى به سوى رحمت و خشنودى‏ات. و سببى به جانب‏ مهر و آمرزشت، خداى اول حاجتم به پیشگاه تو این است، که گناهان گذشته مرا، در عین زیادبودنش بیامرزى، و در آنچه از عمرم باقى مانده، مرا حفظ کنى، و پاک نمایى دینم را از آنچه آلوده‏اش کند، و بد نمایش سازد، و معیوبش گرداند، و نگاهش دارى، از شک و دودلى و تباهى‏ و شرک
    وَ تُثَبِّتَنِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ رَسُولِکَ وَ ذُرِّیَّتِهِ النُّجَبَاءِ السُّعَدَاءِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَتُکَ وَ سَلامُکَ وَ بَرَکَاتُکَ وَ تُحْیِیَنِی مَا أَحْیَیْتَنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ تُمِیتَنِی إِذَا أَمَتَّنِی عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ أَنْ لا تَمْحُوَ مِنْ قَلْبِی مَوَدَّتَهُمْ وَ مَحَبَّتَهُمْ وَ بُغْضَ أَعْدَائِهِمْ وَ مُرَافَقَةَ أَوْلِیَائِهِمْ وَ بِرَّهُمْ وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ أَنْ تَقْبَلَ ذَلِکَ مِنِّی وَ تُحَبِّبَ إِلَیَّ عِبَادَتَکَ وَ الْمُوَاظَبَةَ عَلَیْهَا وَ تُنَشِّطَنِی لَهَا وَ تُبَغِّضَ إِلَیَّ مَعَاصِیَکَ وَ مَحَارِمَکَ وَ تَدْفَعَنِی عَنْهَا وَ تُجَنِّبَنِی التَّقْصِیرَ فِی صَلَوَاتِی وَ الاسْتِهَانَةَ بِهَا وَ التَّرَاخِیَ عَنْهَا وَ تُوَفِّقَنِی لِتَأْدِیَتِهَا کَمَا فَرَضْتَ وَ أَمَرْتَ بِهِ عَلَى سُنَّةِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ خُضُوعا وَ خُشُوعا وَ تَشْرَحَ صَدْرِی لإِیتَاءِ الزَّکَاةِ، وَ إِعْطَاءِ الصَّدَقَاتِ
    و پایدارم بدارى بر طاعتت و طاعت رسولت، و فرزندان نجیب و خوشبختش، درود و رحمت و سلام و برکاتت فراوان بر ایشان، و زنده‏ام بدارى، تا زنده‏ام مى‏دارى بر فرمانبردارى از ایشان، و بمیرانى‏ام، هرگاه بمیرانى بر طاعت از آنان، و از دلم پاک نکنى موّدت و دوستى آن بزرگواران، و کینه دشمنانتان را، و رفاقت‏ دوستانشان، و به نیکى به آنان را نصیب من فرما، و از تو مى‏خواهم، اى پروردگارم، که این زیارت را از من بپذیرى، و عبادتت، و مواظبت بر آن را محبوب من گردانى، و براى بندگى به نشاطم آورى، و گناهان و محرّماتت را منفور من کنى، و از آنها بازم دارى، و از کوتاهى کردن در نمازهایم، و سبک شمردم و کاهلى از آنها برکنارم دارى، و موفقّم بدارى بر اداى آنها، همانطور که واجب کردى، و به آن بر پایه روش رسولت فرمان دادى، درودها و رحمت و برکات تو بر او باد، نمازى با کمال خضوع و خشوع، و باز کنى سینه‏ام، را براى پرداخت زکات، دادن صدقات
    وَ بَذْلِ الْمَعْرُوفِ وَ الْإِحْسَانِ إِلَى شِیعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ مُوَاسَاتِهِمْ وَ لا تَتَوَفَّانِی اِلّا بَعْدَ أَنْ تَرْزُقَنِی حِجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ زِیَارَةَ قَبْرِ نَبِیِّکَ وَ قُبُورِ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ تَوْبَةً نَصُوحا تَرْضَاهَا وَ نِیَّةً تَحْمَدُهَا وَ عَمَلا صَالِحا تَقْبَلُهُ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی إِذَا تَوَفَّیْتَنِی وَ تُهَوِّنَ عَلَیَّ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ وَ تَحْشُرَنِی فِی زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَ تَجْعَلَ دَمْعِی غَزِیرا فِی طَاعَتِکَ وَ عَبْرَتِی جَارِیَةً فِیمَا یُقَرِّبُنِی مِنْکَ وَ قَلْبِی عَطُوفا عَلَى أَوْلِیَائِکَ وَ تَصُونَنِی فِی هَذِهِ الدُّنْیَا مِنَ الْعَاهَاتِ وَ الْآفَاتِ وَ الْأَمْرَاضِ الشَّدِیدَةِ،
    و بذل خوبى‏ و احسان به شیعه خاندان محمّد (درود بر ایشان) و مواسات و همدردى با آنان، و مرا از دنیا نبرید مگر بعد از آنکه‏ حجّ خانه‏ات، و زیارت قبر پیامبرت، و قبور امامان (درود بر ایشان) را نصیبم کنى، و از تو مى‏خواهم اى پروردگارم توبه‏اى خالص، که آن را بپسندى، و نیّتى که آن را ستایش کنى، و عمل شایسته‏اى که بپذیرى، و اینکه مرا بیامرزى، و به من‏ رحم کنى، هنگامى که مرا بمیرانى، و سکرات مرگ را بر من آسان نمایى، و محشورم کنى، در گروه محمّد خاندان او (درود خدا بر او و خاندانش)، و به رحمتت مرا وارد بهشت فرمایى، و اشکم را در طاعتت فراوان کنى، و سرشکم را در آنچه مرا به تو نزدیک گرداند جارى سازى، و دلم را نسبت به دوستانت مهربان نمایى، و در این دنیا مصونم بدارى، از آسیبها، و آفات، و بیماریهاى سخت
    وَ الْأَسْقَامِ الْمُزْمِنَةِ وَ جَمِیعِ أَنْوَاعِ الْبَلاءِ وَ الْحَوَادِثِ وَ تَصْرِفَ قَلْبِی عَنِ الْحَرَامِ وَ تُبَغِّضَ إِلَیَّ مَعَاصِیَکَ وَ تُحَبِّبَ إِلَیَّ الْحَلالَ وَ تَفْتَحَ لِی أَبْوَابَهُ وَ تُثَبِّتَ نِیَّتِی وَ فِعْلِی عَلَیْهِ وَ تَمُدَّ فِی عُمْرِی وَ تُغْلِقَ أَبْوَابَ الْمِحَنِ عَنِّی وَ لا تَسْلُبَنِی مَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَیَّ وَ لا تَسْتَرِدَّ شَیْئا مِمَّا أَحْسَنْتَ بِهِ إِلَیَّ وَ لا تَنْزِعَ مِنِّی النِّعَمَ الَّتِی أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ وَ تَزِیدَ فِیمَا خَوَّلْتَنِی وَ تُضَاعِفَهُ أَضْعَافا مُضَاعَفَةً وَ تَرْزُقَنِی مَالا کَثِیرا وَاسِعا سَائِغا هَنِیئا نَامِیا وَافِیا وَ عِزّا بَاقِیا کَافِیا وَ جَاها عَرِیضا مَنِیعا وَ نِعْمَةً سَابِغَةً عَامَّةً وَ تُغْنِیَنِی بِذَلِکَ عَنِ الْمَطَالِبِ الْمُنَکَّدَةِ وَ الْمَوَارِدِ الصَّعْبَةِ وَ تُخَلِّصَنِی مِنْهَا مُعَافًى فِی دِینِی وَ نَفْسِی وَ وَلَدِی وَ مَا أَعْطَیْتَنِی،
    و دردهاى کهنه، و همه انواع بلاها و حوادث، و دلم را از توجه به حرام بگردانى، و نافرمانیهایت را مورد خشم من قرار دهى، و حلال را نزد من محبوب‏ گردانى، و درهاى آن را به رویم بگشایى، و نیّت و کارم را بر آن استوار سازى، و عمرم را طولانى کنى، و به رویم درهاى محنت‏ها را ببندى، و نعمتهایى را که به من عنایت کردى، از دستم نگیرى، و چیزى از احسا‌‌نهایت را از من پس نگیرى، و نعمتهایى که به من دادى، از من جدا نسازى، و بر آنچه مرا مالک آن نمودى بیفزایى، و چندین برابر نمایى، و نصیبم کنى مال بسیار، روان، گوارا، روینده، رسا، و عزّتى پایدار کافى، و آبرویى پهناور بلند و نعمتى‏ کامل و فراگیر، و به این امور بى‏نیازم کن از جستنیهاى پر مشقت، و موارد دشوار، و از آنها رهایى‏ام ده، با سلامتى کامل در دین و جان و فرزندانم و آنچه به من عطا کرده اى
    وَ مَنَحْتَنِی وَ تَحْفَظَ عَلَیَّ مَالِی وَ جَمِیعَ مَا خَوَّلْتَنِی وَ تَقْبِضَ عَنِّی أَیْدِیَ الْجَبَابِرَةِ وَ تَرُدَّنِی إِلَى وَطَنِی وَ تُبَلِّغَنِی نِهَایَةَ أَمَلِی فِی دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی وَ تَجْعَلَ عَاقِبَةَ أَمْرِی مَحْمُودَةً حَسَنَةً سَلِیمَةً وَ تَجْعَلَنِی رَحِیبَ الصَّدْرِ وَاسِعَ الْحَالِ حَسَنَ الْخُلُقِ بَعِیدا مِنَ الْبُخْلِ وَ الْمَنْعِ وَ النِّفَاقِ وَ الْکِذْبِ وَ الْبَهْتِ وَ قَوْلِ الزُّورِ وَ تُرْسِخَ فِی قَلْبِی مَحَبَّةَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شِیعَتِهِمْ وَ تَحْرُسَنِی یَا رَبِّ فِی نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی وَ أَهْلِ حُزَانَتِی وَ إِخْوَانِی وَ أَهْلِ مَوَدَّتِی وَ ذُرِّیَّتِی بِرَحْمَتِکَ وَ جُودِکَ اللهُمَّ هَذِهِ حَاجَاتِی عِنْدَکَ وَ قَدِ اسْتَکْثَرْتُهَا لِلُؤْمِی وَ شُحِّی وَ هِیَ عِنْدَکَ صَغِیرَةٌ حَقِیرَةٌ وَ عَلَیْکَ سَهْلَةٌ یَسِیرَةٌ فَأَسْأَلُکَ بِجَاهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ عِنْدَکَ وَ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ وَ بِمَا أَوْجَبْتَ لَهُمْ،
    و بخشیده‏اى، و نگهدارى براى من مالم، و آنچه مرا مالک آن نمودى، و از سر من برگیرى دستهاى ستم گردنکشان را، و به وطنم بازم گردانى، و به ‌‌نهایت آرزویم، در دنیا و آخرتم برسانى، و قرار دهى سرانجام کارم را پسندیده و نیکو و سالم، و بگردانى مرا فراخ‏سینه، وسیع‏ حال، نیکو اخلاق، دور از بخل و دریغ‏ورزى و دورویى و دروغ و به‌تان، و زورگویى، و در قلبم ریشه‏دار کنى محبّت محمّد و خاندان محمّد و شیعیانشان را، و محافظتم فرمایى اى پروردگارم در خودم و خاندان و مال‏ و فرزندان، و اهل غمخوارى و برادران، و دوستان و نژادم، به مهربانى ذاتت. خدایا اینها حاجات من نزد تو، و اینکه زیادشان کردم به خاطر خوى فقر و حرص من است، ولى همه آنها نزد تو کوچک و اندک و رواکردنش بر تو سهل و آسان است، پس از تو مى‏خواهم به منزلت محمّد و خاندان محمّد (درود بر او و ایشان) نزد تو، و به حقّشان بر تو، و به آنچه بر آنان واجب کرده‏اى
    وَ بِسَائِرِ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ الْمُخْلَصِینَ مِنْ عِبَادِکَ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ لَمَّا قَضَیْتَهَا کُلَّهَا وَ أَسْعَفْتَنِی بِهَا وَ لَمْ تُخَیِّبْ أَمَلِی وَ رَجَائِی اللهُمَّ وَ شَفِّعْ صَاحِبَ هَذَا الْقَبْرِ فِیَّ یَا سَیِّدِی یَا وَلِیَّ اللهِ یَا أَمِینَ اللهِ أَسْأَلُکَ أَنْ تَشْفَعَ لِی إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی هَذِهِ الْحَاجَاتِ کُلِّهَا بِحَقِّ آبَائِکَ الطَّاهِرِینَ وَ بِحَقِّ أَوْلادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ فَإِنَّ لَکَ عِنْدَ اللهِ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ الْمَنْزِلَةَ الشَّرِیفَةَ وَ الْمَرْتَبَةَ الْجَلِیلَةَ وَ الْجَاهَ الْعَرِیضَ اللهُمَّ لَوْ عَرَفْتُ مَنْ هُوَ أَوْجَهُ عِنْدَکَ مِنْ هَذَا الْإِمَامِ وَ مِنْ آبَائِهِ وَ أَبْنَائِهِ الطَّاهِرِینَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ الصَّلاةُ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعَائِی وَ قَدَّمْتُهُمْ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَاتِی هَذِهِ فَاسْمَعْ مِنِّی وَ اسْتَجِبْ لِی وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
    و به حق پیامبران، و رسولان، و برگزیدگانت، و دوستان‏ با اخلاص از بندگانت، و به حق بزرگ‌ترین اسم اعظمت که تمام این حاجتها را برایم برآوردى، و به آنها کامروایم‏ فرمایى، و از آرزو و امیدم ناامیدم نکنى. خدایا و شفاعت صاحب این قبر را در حق من بپذیر، اى سرور من، اى ولىّ خدا، اى امین خدا، از تو مى‏خواهم، که از من به درگاه خداى عزّ و جل، در تمام این حاجتها، شفاعت کنى، به حق پدران‏ پاک، و به حق فرزندان برگزیده‏ات، به درستى که براى تو نزد خدا، که منزّه باد نامهایش، منزلتى شریف، و مرتبه‏اى عظیم، و مقامى پهناور است. خدایا، اگر من کسى را مى‏شناختم که نزد تو آبرومند‌تر از این امام، و از پدران و فرزندان پاکیزه‏اش (درود بر ایشان) بود، هرآینه آنها را شفیعان خود قرار مى‏دادم، و پیش روى‏ حاجتم و خواسته‏هایم قرار مى‏دادم، پس دعایم را بشنو، و برایم به اجابت برسان، و آنچه تو شایسته آنى، درباره من انجام ده، اى مهربان‏‌ترین مهربانان
    اللهُمَّ وَ مَا قَصُرَتْ عَنْهُ مَسْأَلَتِی وَ عَجَزَتْ عَنْهُ قُوَّتِی وَ لَمْ تَبْلُغْهُ فِطْنَتِی مِنْ صَالِحِ دِینِی وَ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی فَامْنُنْ بِهِ عَلَیَّ وَ احْفَظْنِی وَ احْرُسْنِی وَ هَبْ لِی وَ اغْفِرْ لِی وَ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ أَوْ مَکْرُوهٍ مِنْ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ أَوْ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ أَوْ مُخَالِفٍ فِی دِینٍ أَوْ مُنَازِعٍ فِی دُنْیَا أَوْ حَاسِدٍ عَلَیَّ نِعْمَةً أَوْ ظَالِمٍ أَوْ بَاغٍ فَاقْبِضْ عَنِّی یَدَهُ وَ اصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُ وَ اشْغَلْهُ [عَنِّی‏] بِنَفْسِهِ وَ اکْفِنِی شَرَّهُ وَ شَرَّ أَتْبَاعِهِ وَ شَیَاطِینِهِ وَ أَجِرْنِی مِنْ کُلِّ مَا یَضُرُّنِی وَ یُجْحِفُ بِی وَ أَعْطِنِی جَمِیعَ الْخَیْرِ کُلِّهِ [کُلَّهُ‏] مِمَّا أَعْلَمُ وَ مِمَّا لا أَعْلَمُ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِإِخْوَانِی وَ أَخَوَاتِی وَ أَعْمَامِی وَ عَمَّاتِی وَ أَخْوَالِی وَ خَالاتِی وَ أَجْدَادِی وَ جَدَّاتِی وَ أَوْلادِهِمْ،
    خدایا و هرچه را از آن کوتاه آمد درخواست من، و نیرویم از آن ناتوان شد، و هوشم به آن نرسید، از صلاح دین و دنیا و آخرتم، پس عطاى آنها را بر من منّت گذار، و محافظم فرما، و نگهبانى‏ام کن، و بر من ببخش، و مرا بیامرز، و هرکه مرا قصد کند، به بدى، یا کارى ناخوش‏آیند، از شیطان سرپیج، و لطان لجوج یا مخالف‏ در دین یا ستیزه‏جویى در دنیا، یا حسدورز در نعمتى بر من، یا ستمکار، یا متجاوز، پس دستش را از سر من بردار، و نقشه‏اش را از من بگردان، و او را از من به خودش مشغول کن، و شر خود و پیروان و شیاطینش را از من کفایت فرما، و پناهم ده از هرچه به من زیان رساند، و احجاف و ظلم کند، و همه خیر را به من عطا کن، از آنچه مى‏دانم، و از آنچه نمى‏دانم، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و بیامرز مرا، و پدر و مادرم، و برادران و خواهرانم، و عموها و عمّه‏هایم، و داییها و خاله‏هایم، و اجداد و جدّه‏هایم، و فرزندان
    وَ ذَرَارِیهِمْ وَ أَزْوَاجِی وَ ذُرِّیَاتِی وَ أَقْرِبَائِی وَ أَصْدِقَائِی وَ جِیرَانِی وَ إِخْوَانِی فِیکَ مِنْ أَهْلِ الشَّرْقِ وَ الْغَرْبِ وَ لِجَمِیعِ أَهْلِ مَوَدَّتِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ وَ لِجَمِیعِ مَنْ عَلَّمَنِی خَیْرا أَوْ تَعَلَّمَ مِنِّی عِلْما اللهُمَّ أَشْرِکْهُمْ فِی صَالِحِ دُعَائِی وَ زِیَارَتِی لِمَشْهَدِ حُجَّتِکَ وَ وَلِیِّکَ وَ أَشْرِکْنِی فِی صَالِحِ أَدْعِیَتِهِمْ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ بَلِّغْ وَلِیَّکَ مِنْهُمُ السَّلامَ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ یَا سَیِّدِی یَا مَوْلایَ یَا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
    و نژادشان، و همسران، و‌نژاد، و خویشان، و رفقا و همسایگانم، و برادران دینى‏ام را، از اهل شرق و غرب، و تمام اهل موّدتم، از مردان و زنان مومن، زنده و مرده آنان را، و همه آنهایى‏ که خیرى را به من یاد دادند، یا از من دانشى آموختند. خدایا آنان را شریک کن، در شایسته دعایم، و زیارتم نسبت به‏ زیارتگاه حجّت و ولىّ‏ات، و مرا نیز در شایسته دعاى ایشان شریک کن، اى مهربان‏‌ترین مهربانان، و از جانب‏ ایشان به ولىّ‏ات سلام برسان، و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو اى سرور و مولاى من‏ اى فلان پسر فلان
    (بجاى این کلمه نام امامى را که زیارت مى‏کند، و نام پدر آن بزرگوار را بگوید)
    صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ وَ عَلَى رُوحِکَ وَ بَدَنِکَ أَنْتَ وَسِیلَتِی إِلَى اللهِ وَ ذَرِیعَتِی إِلَیْهِ وَ لِی حَقُّ مُوَالاتِی وَ تَأْمِیلِی فَکُنْ شَفِیعِی إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْوُقُوفِ عَلَى قِصَّتِی هَذِهِ وَ صَرْفِی عَنْ مَوْقِفِی هَذَا بِالنُّجْحِ بِمَا سَأَلْتُهُ کُلِّهِ بِرَحْمَتِهِ وَ قُدْرَتِهِ اللهُمَّ ارْزُقْنِی عَقْلا کَامِلا وَ لُبّا رَاجِحا وَ عِزّا بَاقِیا وَ قَلْبا زَکِیّا وَ عَمَلا کَثِیرا وَ أَدَبا بَارِعا وَ اجْعَلْ ذَلِکَ کُلَّهُ لِی وَ لا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
    درود خدا بر تو، و بر روح و تنت، تویى وسیله من به سوى خدا، و واسطه‏ام به درگاهش، براى من است حق دوستى و آرزومندى، پس به پیشگاه خداى عزّ و جلّ شفیع من باش، در ایستادن بر این داستانم، و بازگرداندن من از این موقعیتم با کامیابى، به آنچه درخواست کرده‏ام، همه را به مهربانى و توان او، خدایا نصیبم کن‏ عقلى کامل، و خردى ممتاز، و عزّتى پایدار، و دلى پاک، و عملى بسیار، و ادبى بر‌تر، و همه را به سود من قرار ده نه به زیان من، به مهربانى‏ات اى مهربان‏‌ترین مهربانان
    child-poor-water

    صدقه آنلاین شعف

    در باب صدقه امام باقر (ع) می فرمایند :

     

    صدقه 70 بلا از بلاهای دنیا را به همراه مرگ بد را از انسان دفع می کند و صدقه دهنده هر گز با مرگ بد نمی میرد علاوه بر اجر اخروی که برای او ذخیره می شود .

    خیریه شعف

    شرح کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان که به معنای کلید های بهشت ها می باشد

     تالیف شیخ عباس قمی که بین سال های 1294 – 1359 هجری قمری که برابر با 1255 – 1318 هجری شمسی می زیست و در حرم امام علی(ع) در نجف مدفون گشت. کتاب مفاتیح الجنان مجموعه ای است از دعاها ، مناجات و زیارات و اعمال مخصوص ماه های سال می باشد که برگرفته از احادیث و یا روایاتی که از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار بیان شده است که به زبان عربی نوشته شده است و شیخ در ابتدای بعضی از دعاها و یا زیارات و اعمال توضیحاتی به فارسی درج کرده است .قسمت اعظمی از کتاب مفاتیح الجنان در حقیقت اقتباس شده از کتاب های (زادالمعال علامه مجلسی ، اقبال سید بن طاووی و مصباح کفعمی می باشد )

    مفاتیح الجنان آنلاین

    خیریه شعف

    انتشار کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی کتاب مفاتیح الجنان را در سال 1344 ه.ق در مشهد منتشر نمود

     دیری نگذشت که در تمام ایران نسخه هایی از این کتاب در مساجد ، زیارتگاه ها پخش شد و مسلمانان جهت خواندن دعاها و زیارات در اماکن مقدس از آن استفاده نمودند این کتاب را خوشنویسان بزرگی چون طاهر خوشنویس،مصباح‌زاده، میرزا احمد زنجانی، محمدرضا افشاری و دیگران با خط نسخ و نستعلیق نوشته‌اند.
    توضیحاتی که شیخ عباس قمی ابتدای هر دعا یا زیارت یا اعمال آورده، به زبان فارسی است. اما متن دعاها و زیارت‌ها که به عربی است توسط برخی از مترجمان به فارسی ترجمه شده‌اند. معروف‌ترین و رایج‌ترین ترجمه فارسی مفاتیح، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای است.
    مفاتیح به زبان‌های دیگر از جمله انگلیسی (دست کم چهار ترجمه)، فرانسوی، ترکی، اردو و اسپانیایی نیز ترجمه شده است

    شیخ-عباس-قمی

    اهمیت و معرفی کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان از آن جهت که شامل بسیاری از ادعیه و زیارات و اعمال مورد نیاز مردم در زندگی روزمره مردم بوده است و  متنون درج شده آن از لحاظ سندی و روایی معتبر می باشد بسیار مورد توجه  مخصوصا مردم ایران قرار گرفته است و تا به حدی که در اکثر اماکن مذهبی و حتی خانه ها در کنار کتاب قرآن کریم  قرار گرفته است . 

    آورده اند که شیخ عباس قمی مفاتیح را به‌انگیزه اصلاح کتاب مِفتاح الجنان(  نوشته است که در آن زمان رایج و دعاهای بدون سندی در آن بوده است ) و کسانی از او خواسته بودند که دعاهای سنددار کتاب را جدا نموده به همراه سایر دعاهای معتبر بنویسد که ماحصل کار منجر به تالیف کتاب مفاتیح الجنان گشت .
    قابل توجه است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون چیزی حدود 45 سال گذشته بیش از 28 میلیون نسخه از کتاب مفاتیح الجنان چاپ شده است و این عدد به غیر منتخب مفاتیح و یا کتب دیگری که اقتباس از مفاتیح الجنان است می باشد که خود بر اهمیت این کتاب و مورد استفاده قرار گرفتن آن توسط مردم ایران دارد .

    بخش ها و ویژگی های کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    مفاتیح الجنان یک بخش اصلی دارد که در سه باب شکل یافته است.

    1. ادعیه
    2. اعمال سالیانه
    3. زیارت‌ها
      همچنین دو بخش فرعی دارد شامل
    4. ملحقات (پیوسته‌ها)
    5. باقیات الصالحات

    شیخ عباس قمی دعاها را به همراه سند نیاورده است، بلکه فقط بیان کرده دعا را از کدام منبع نقل می‌کند.
    معمولاً در ابتدای مفاتیح الجنان، چند سوره بلند و کوچک قرآن چاپ می‌شو که در اصل کتاب نیامده است

    باب اول: ادعیه

    شامل تعقیبات نمازها، اعمال شب و روز و ایام هفته، نماز‌های معروف مثل نماز حضرت رسول(ص)، نماز امیرالمؤمنین(ع)، نماز حضرت فاطمه(س)،نماز جعفر طیار، زیارت ائمه در روزهای هفته، برخی از دعاها و مناجات‌ها  

    باب دوم: اعمال سالیانه

    این باب برای بیان اعمال مستحبی در طول سال قمری تنظیم شده است. مطالب این قسمت از ماه رجب شروع شده و با اعمال ماه جمادی الثانی و سپس اعمال نوروز و ماه‌های رومی تمام می‌شود. مناجات شعبانیه، در اعمال ماه شعبان، دعای ابوحمزه ثمالی، دعای افتتاح و دعای سحر معروف، اعمال شب‌های قدر در اعمال ماه رمضان، دعای امام حسین در روز عرفه در اعمال ماه ذی الحجة جزو معروف‌ترین و مشهورترین مطالب این بخش از مفاتیح به شمار می‌روند.

    باب سوم: بخش زیارات

    در این باب ابتدا مطالبی درباره آداب سفر و زیارت و نیز اذن دخول حرم‌ها ذکر شده است. نخستین زیارت، زیارت رسول خدا(ص) است که بعد از آن، زیارت حضرت فاطمه(س) و سپس زیارت ائمه بقیع آمده است. علاوه بر زیارت دوازده امام، این بخش شامل زیارت امامزادگان و بعضی از بزرگان و علمای شیعه نیز می‌شود، زیارت‌هایی مثل زیارت حضرت حمزه،مسلم بن عقیل، فاطمه بنت اسد، شهدای جنگ احد، سلمان فارسی و غیره. اعمال برخی از مساجد معروف مثل مسجد کوفه، مسجد صعصعه نیز در این بخش گنجانده شده است.

    باب چهارم : ملحقات (پیوست ها )

    در این بخش هشت مطلب به مفاتیح افزوده شده است که به اعتقاد شیخ عباس قمی نیاز مردم به این دعاها زیاد بوده است. این هشت مطلب عبارتند از:

    • دعای وداع ماه رمضان
    • خطبه روز عید فطر
    • زیارت جامعه ائمة المؤمنین
    • دعای بعد از زیارت‌ها
    • زیارت وداع با ائمه
    • رقعه‌ای برای حاجت
    • دعا برای زمان غیبت امام زمان(عج)
    • آداب زیارت نیابتی.

    باب پنجم : باقیات الصالحات

    باقیات الصالحات کتابی از شیخ عباس قمی است که خود آن را در حاشیه مفاتیح نوشته و منتشر کرده است. به گفته شیخ عباس قمی نگارش این بخش در جمعه ۱۹ محرم سال ۱۳۴۵ق به پایان رسیده است در چاپ‌های مختلف مفاتیح الجنان، این کتاب به همراه مفاتیح عرضه شده است. این کتاب دارای شش باب و بخشی به عنوان ملحقات است که عبارت‌اند از:

    • باب اول: مختصری از اعمال شب و روز که برخی از آداب زندگی روزمره و دعاهای ساعات روز و چگونه خواندن نماز شب در آن بیان شده است.
    • باب دوم: ذکر بعضی از نمازهای مستحب، که نماز هدیه به معصومان، نماز لیلة الدفن، نمازهای حاجت، نمازهای استغاثه و نمازهای ایام هفته از جمله آنها هستند. شیخ عباس قمی انواع استخاره و چگونه استخاره گرفتن را نیز در همین بخش آورده است.
    • باب سوم: دعاها و عوذات برای دردها و بیماری‌ها، که دعاهایی برای رفع دردها و بیماری‌های مختلف در آن بیان شده است.
    • باب چهارم: دعاهای منتخب از کتاب کافی. دعاهای این بخش نیز بیشتر برای رفع مشکلاتی مثل کمبود رزق و احتیاجات دنیوی است.
    • باب پنجم: ذکر بعض حِرزها و دعاهای کوتاه که از کتاب مُهَجُ الدّعَوات و المجتنی انتخاب شده. در این باب دعاهایی برای دور ماندن از بلاها (حرز) و نیز چند مناجات و دعاهایی برای رزق نقل شده است.
    • باب ششم: بیان خواص برخی سوره‌ها و آیات و ذکر بعضی ادعیه و مطالب متفرقه. خواص برخی آیات قرآن و سوره‌های آن که برای حل مشکلات روزمره کاربرد دارند، در این بخش ذکر شده است. دعا برای خواب دیدن افراد، دعای مطالعه، آداب عقیقه و استخاره با قرآن نیز در این باب قرار گرفته است.
    • خاتمه: مختصری از احکام اموات

    منابع کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    برخی منابع که شیخ عباس قمی در تألیف مفاتیح الجنان از آنها استفاده کرده و در این کتاب نام برده است، به شرح زیر است:

    1.  اثبات الهداة نوشته شیخ حر عاملی
    2. الاحتجاج نوشته احمد بن علی طبرسی
    3. الاختیار نوشته ابن باقی
    4. اربعة ایام نوشته میرداماد
    5. الأزریة مشهور به هائیه نوشته شیخ کاظم ازری
    6. إعلام الوری نوشته شیخ طبرسی
    7. الإقبال نوشته سید بن طاووس
    8. الأمالی نوشته شیخ طوسی
    9. الأمان نوشته سید بن طاووس
    10. بحار الانوار نوشته علامه مجلسی
    11. بلد الامین نوشته کفعمی

       

    خیریه شعف

    نوشته نویسنده | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی پس از اتمام کتاب مفاتیح الجنان

    پخش ویدیو
    Shopping Basket