کمک آنلاین

خیریه شعف

مفاتیح الجنان آنلاین شعف

کتاب مفاتیح الجنان خیریه شعف

باب اول: ادعیه
باب دوم: اعمال سال
باب سوم: زیارات
ملحقات مفاتیح الجنان
رساله باقیات الصالحات
    دعای الحاح
    نوزدهم: روایت شده: این دعاى إلحاح [پافشارى در طلب] است:
    اَللّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ وَ رَبَّ جَبْرَئیلَ وَ میکائیلَ وَ اِسْرافیلَ وَ رَبَّ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ وَ رَبَّ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ اِنّى اَسْئَلُکَ بِالَّذى تَقُومُ بِهِ السَّمآءُ وَ بِهِ تَقُومُ الاَْرْضُ وَ بِهِ تُفَرِّقُ بَیْنَ الْجَمْعِ وَ بِهِ تَجْمَعُ بَیْنَ الْمُتَفَرِّقِ وَ بِهِ تَرْزُقُ الاَْحْیآءَ وَ بِهِ اَحْصَیْتَ عَدَدَ الرِمّالِ وَ وَزْنَ الْجِبالِ وَکَیْلَ الْبُحُورِ
    خدایا پروردگار آسمانهاى هفتگانه، و آنچه در میان آنهاست، و پروردگار عرش بزرگ، و پروردگار جبرئیل و می‌کاییل و اسرافیل، و پروردگار قران باعظمت، و پروردگار محمّد خاتم پیامبران، از تو درخواست مى‏کنم به حق آنچه آسمان به آن مى‏ایستد، و زمین به‏ آن مى‏ایستد، و با آن بین جمع را جدایى مى‏اندازى، و با آن میان پراکنده را جمع مى‏نمایى، و با آن به زنده‏ها روزى مى‏دهى، و با آن‏ عدد ریگ‏ها و وزن کوهها و پیمانه دریاها را شماره کردى
    سپس بر محمّد و آل محمد صلوات‏ مى‏فرستى، و حاجت خود را مى‏خواهى، و در طلب حاجتت پافشارى و اصرار مى‏ورزى بیستم: از ثقه جلیل ابن أبى یعفور روایت‏ شده: حضرت صادق علیه السّلام این دعا را مى‏خواند:
    اَللّهُمَّ امْلاَءْ قَلْبى حُبّاً لَکَ وَ خَشْیَةً مِنْکَ وَ تَصْدیقاً وَ ایماناً بِکَ وَ فَرَقاً مِنْکَ وَ شَوْقاً اِلِیْکَ یاذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّلِقآئَکَ وَاجْعَلْ لى فى لِقآئِکَ خَیْرَ الرَّحْمَةِ وَالْبَرَکَةِ وَ اَلْحِقْنى بِالصّالِحینَ وَلاتُؤَخِّرْنى مَعَ الاَْشْرارِ وَ اَلْحِقنى بِصالِحِ مَنْ مَضى وَاجْعَلْنى مَعَ صالِحِ مَنْ بَقِىَ وَ خُذْبى سَبیلَ الصّالِحینَ وَ اَعِنّى عَلى نَفْسى بِما تُعینُ بِهِ الصّالِحینَ عَلى اَنْفُسِهِمْ وَلاتَرُدَّنى فى سُوءٍ اسْتَنْقَذْتَنى مِنْهُ یا رَبَّ الْعالَمینَ اَسْئَلُکَ ایماناً لا اَجَلَ لَهُ دُونَ لِقآئِکَ تُحْیینى وَ تُمیتُنى عَلَیْهِ وَ تَبْعَثُنى عَلَیْهِ اِذا بَعَثْتَنى وَاَبْرِءْ قَلْبى مِنَ الرِّیآءِ وَالسُّمْعَةِ وَالشَّکِّ فى دینِکَ
    خدایا دلم را از محبّتت، و خشیتت، و تصدیق و ایمان به حقیقتت، و هراس از حضرتت، و شوق به سویت پر کن، اى صاحب عظمت و اکرام، خدایا لقایت را محبوب من گردان، و در لقایت بهترین رحمت و برکت را براى من قرار ده، و مرا به شایستگان بپیوند، و همراه اشرار در پى‏ام‏ می‌نداز، و به شایستگانى که درگذشتند برسان، و با شایستگانى که مانده‏اند قرارم ده، و مرا به راه شایستگان‏ ببر، و مرا بر خویشتن یارى ده، و آن‏طور که شایستگان را بر خویشتنشان یارى مى‏دهى، و مرا در آن بدى که از آن نجاتم دادى باز مگردان، اى پروردگار جهانیان، از تو ایمانى مى‏خواهم، که برایش مدّتى جز لقاى تو نباشد، بر آن زنده‏ام بدارى و بمیرانى، و مرا بر آن برانگیزانى زمانى‏که بر مى‏انگیزیم، و دلم را از ریا و شهرت‏طلبى، تردید در دینت پاک کن
    اَللّهُمَّ اَعْطِنى نَصْراً فى دینِکَ وَ قُوَّةً فى عِبادَتِکَ وَ فَهْماً فى خَلْقِکَ وَ کِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ بَیِّضْ وَجْهى بُنُورِکَ وَاجْعَلْ رَغْبَتى فیما عِنْدَکَ وَ تَوَفَّنى فى سَبیلِکَ عَلى مِلَّتِکَ وَ مِلَّةِ رَسُولِکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ مِنَ الْکَسَلِ وَ الْهَرَمِ وَ الْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَ الْغَفْلَةِ وَالْقَسْوَةِ وَالْفَتْرَةِ وَ الْمَسْکَنَةِ وَ اَعُوذُبِکَ یا رَبِّ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَ مِنْ دُعآءٍ لایُسْمَعُ وَ مِنْ صَلوةٍ لاتَنْفَعُ وَ اُعیذُ بِکَ نَفْسى وَ اَهْلى وَ ذُرِّیَّتى مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ اَللّهُمَّ اِنَّهُ لایُجیرُنى مِنْکَ اَحَدٌ وَلا اَجِدُ مِنْ دُونِکَ مُلْتَحَداً فَلا تَخْذُلْنى وَلاتَرُدَّنى فى هَلَکَةٍ وَلاتَرُدَّنى بِعَذابٍ اَسْئَلُکَ الثَّباتَ عَلى دینِکَ وَالتَّصْدیقَ بِکِتابِکَ وَ اتِّباعَ رَسُولِکَ اَللّهُمَّ اذْکُرْنى بِرَحْمَتِکَ وَلاتَذْکُرْنى بِخَطیئَتى وَ تَقَبَّلْ مِنّى وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِکَ اِنّى اِلَیْکَ راغِبٌ
    خدایا به من عطا کن، پیروزى در دینت، و نیرو در عبادتت، و فهم در آفرینشت، و دو بهره از رحمتت، و رویم را به نورت سپید کن، و شوقم را در آنچه نزد توست قرار ده، مرا در راه خود بر پایه آیینت و آیین رسولت بمیران، خدایا از بى‏حالى و پیرى و ترس و بخل و بى‏خبرى و سنگدلى و سستى و مسکنت به تو پناه مى‏آورم، اى پروردگارم، از نفسى که سیر نمى‏شود، و قلبى که بیم نمى‏کند، و دعایى که اجابت نمى‏شود، و نمازى که سود نمى‏بخشد به تو پناه مى‏آورم، و خود، و خاندان و فرزندانم را از شیطان رانده شده به پناه تو مى‏دهم، خدایا احدى جز تو مرا پناه ندهد، و من جز تو پناهگاهى نمى‏یابم، پس مرا وا مگذار، و به هلاکت باز مگردان، و به عذاب رد مکن، پایدارى در دینت، و تصدیق به کتابت، و پیروى رسولت را از تو مى‏خواهم، خدایا مرا به‏ رحمتت یاد کن، و به خطایم یاد مکن، و از من بپذیر، و از فضلت بر من بیفزا، من مشتاق توام
    اَللّهُمَّ اجْعَلْ ثَوابَ مَنْطِقى وَ ثَوابَ مَجْلِسى رِضاکَ عَنّى وَاجْعَلْ عَمَلى وَ دُعآئى خالِصاً لَکَ وَاجْعَلْ ثَوابِىَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَاجْمَعْ لى جَمیعَ ما سَئَلْتُکَ وَ زِذْنى مِنْ فَضْلِکَ اِنّى اِلَیْکَ راغِبٌ اَللّهُمَّ غارَتِ النُّجُومُ وَ نامَتِ الْعُیُونُ وَ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ لا یُوارى مِنْکَ لَیْلٌ ساجٍ وَ لا سَمآءٌ ذاتُ اَبْراجٍ وَ لا اَرْضٌ ذاتُ مِهادٍ وَلابَحْرٌ لُجِّىٌ وَلا ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ تُدْلِجُ الرَّحْمَةَ عَلى مَنْ تَشآءُ مِنْ خَلْقِکَ تَعْلَمُ خائِنَةَ الاَْعْیُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ اَشْهَدُ بِما شَهِدْتَ بِهِ عَلى نَفْسِکَ وَ شَهِدَتْ مَلائِکَتُکَ وَاُولُوا الْعِلْمِ لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ وَ مَنْ لَمْ یَشْهَدْ عَلى ما شَهِدْتَ عَلى نَفْسِکَ وَ شَهِدَتْ مَلائِکَتُکَ وَ اوُلُواالْعِلْمِ فَاکْتُبْ شَهادَتى مَکانَ شَهادَتِهِ اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ اَسْئَلُکَ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ اَنْ تَفُکَّ رَقَبَتى مِنَ النّارِ
    خدایا پاداش گفتارم و ثواب مجلسم را خشنودى‏ات از من قرار ده، و عمل و دعایم را براى خود خاص گردان. و به رحمتت پاداشم را بهشت قرار ده، و همه آنچه از تو خواستم را برایم جمع کن، و از فضلت بر من بیفزا، من مشتاق توأم. خدایا ستارگان پنهان شدند، و دیده‏ها به خواب رفتند، و تو زنده و پاینده‏اى، شب تاریک از تو چیزى را نمى‏پوشاند، و نه آسمانها داراى برج‏ها، و نه زمین داراى گستردگى، و نه دریاى ژرف، و نه تاریکیهایى که بعضى بالاى بعضى دیگرند رحمتت را شبانه بر هر که از بندگانت بخواهى فرو مى‏فرستى، خیانت دیده‏ها را، و آنچه سینه‏ها پنهان مى‏کند مى‏دانى، گواهى مى‏دهم به آنچه خود بر خود گواهى دادى، و فرشتگانت و صاحبان دانش گواهى دادند، که معبودى جز تو نیست، عزیزى و حکیم، و هر که‏ گواهى نداد به آنچه بر خود گواهى دادى و فرشتگانت و صاحبان دانش گواهى دادند، گواهى مرا به جاى گواهى او بنویس، خدایا تویس سلام، و از توست سلام، از تو مى‏خواهم اى‏ داراى شوکت و اکرام، اینکه مرا از آتش دوزخ برهانى
    مؤلّف گوید: این دعا را شیخ طوسى در کتاب «مصباح» بعد از رکعت چهارم نافله شب ذکر فرموده: و علامه مجلسى روایتى از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده: این دعا را در نماز و‌تر بخوان. بیست‏ویکم: روایت شده: این دعاى ابوذر است که جبرئیل درباره آن به حضرت رسول صلّى الله علیه و آله عرض کرد: نزد اهل آسمان دعایى معروف است: اللهمّ انّى اسالک الامن و الایمان‏ و التّصدیق بنبیّک و العافیة من جمیع البلاء، و الشّکر على العافیة و الغنى‏ عن شرار النّاس. بیست‏ودوم: از ابو حمزه روایت شده: این دعا را از حضرت باقر علیه السّلام گرفتم، و آن حضرت این دعا را جامع مى‏نامید:
    بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ آمَنْتُ بِاللهِ وَ بِجَمیعِ رُسُلِهِ وَ بِجَمیعِ ما اُنْزِلَ بِهِ عَلى جَمیعِ الرُّسُلِ وَ اَنَّ وَعْدَاللهِ حَقُّ وَ لِقآئَهُ حَقُّ وَ صَدَقَ اللهُ وَ بَلَّغَ الْمُرْسَلُونَ وَالْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ سُبْحانَ اللهِ کُلَّما سَبَّحَ اللهَ شَیْئٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَالْحَمْدُ للهِ کُلَّما حَمِدَ اللهَ شَیْئٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُحْمَدَ وَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ کُلَّما هَلَّلَ اللهَ شَیْى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُهَلَّلَ وَاللهُ اَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَاللهَ شَیْى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُکَبَّرَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مَفاتیحَ الْخَیْرِ وَ خَواتیمَهُ وَ سَوابِغَهُ وَ فَوائِدَهُ وَ بَرَکاتِهِ وَ ما بَلَغَ عِلْمَهُ عِلْمى وَ ما قَصَرَ عَنْ اِحْصائِهِ حِفْظى
    به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است، گواهى مى‏دهم که معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏شریکت است، و گواهى مى‏دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست، به خدا، و همه فرستادگانش، و همه آنچه که‏ بر تمام فرستادگان نازل شد ایمان آوردم، و اینکه وعده خدا، و لقایش حق است، و خدا راست گفت و فرستادگان رساندند، و سپاس خداى را پروردگار جهانیان. و تنزیه خداى را هر زمان که چیزى خدا را تنزیه کند، و آنچنان‏که خدا دوست دارد تنزیه شود، و ستایش خداى را، هر زمان که موجودى او را ستایش کند، و آنچنان‏که خدا دوست دارد ستایش شود، و معبودى‏ جز خدا نیست هر زمان که چیزى خدا را تهلیل گوید، و آنچنان‏که خدا دوست دارد تهلیل شود، و خدا بزرگ‏‌تر است، هر زمان که چیزى خدا را بزرگ‏ شمارد، و آنچنان‏که خدا دوست دارد بزرگ شمرده شود. خدایا از تو مى‏خواهم، کلیدهاى خیر و انجامهایش را، و فراوانى و فایده‏ها و برکاتش را، و انچه به دانستنش دانشم رسید، و آنچه قدرت حافظه‏ام از شماره‏اش کوتاه آمد
    اَللّهُمَّ انْهَجْ لى اَسْبابَ مَعْرِفَتِهِ وَافْتَحْ لى اَبْوابَهُ وَ غَشِّنى بَرَکاتِ رَحْمَتِکَ وَ مُنَّ عَلَىَّ بِعِصْمَةٍ عَنِ الاِْزالَةِ عَنْ دینِکَ وَ طَهِّرْ قَلْبى مِنَ الشَّکِّ وَلاتَشْغَلْ قَلْبى بِدُنْیاىَ وَ عاجِلِ مَعاشى عَنْ اجِلِ ثَوابِ آخِرَتى وَاشْغَلْ قَلْبى بِحِفْظِ مالا تَقْبَلُ مِنّى جَهْلَهُ وَ ذَلِّلْ لِکُلِّ خَیْرٍ لِسانى وَ طَهِّرْ قَلْبى مِنَ الرِّیاءِ وَلاتُجْرِهِ فى مَفاصِلى وَاجْعَلْ عَمَلى خالِصاً لَکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ مِنَ الشَّرِّ وَ اَنْواعِ الْفَواحِشِ کُلِّها ظاهِرِها وَ باطِنِها وَ غَفَلاتِها وَ جَمیعِ ما یُریدُنى بِهِ الشَّیْطانُ الرَّجیمُ وَ ما یُریدُنى بِهِ السُّلْطانُ الْعَنیدُ مِمّا اَحَطْتَ بِعِلْمِهِ وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى صَرفِهِ عَنّى
    خدایا اسباب شناختش را برایم روشن کن، و درهایش را برایم بگشا، و برکات رحمتت را بر من بپوشان، و به بازدارندگى از برکنار شدن از دینت‏ بر من منّت گذار، و دلم را از شکّ پاک فرما، و قلبم را به دنیایم، و زودگذر زندگى‏ام را از دیر رسیدن پاداش آخرتم سرگرمم مکن، و دلم را به نگهدارى آنچه ندانستنش را از من نپذیرى مشغول کن، و زبانم را براى هر خیر رام کن، و دلم را از ریا پاک گردان، و آن را در مفاصلم جریان مده، و علمم را براى خویشتن خالص گردان. خدایا به تو پناه مى‏آورم، از شرّ، و انواع همه کارهاى زشت، آشکار و نهانش، و غفلتهایش، و همه آنچه شیطان رانده شده مرا به آن قصد مى‏کند، و آنچه سلطان لجباز مرا به آن اراده مى‏نماید، از آنچه به دانستن‏ آن احاطه دارى، و حضرتت به بازگرداندنش از من توانایى
    اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ طَوارِقِ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ زَوابِعِهِمْ وَ بَوائِقِهِمْ وَ مَکایِدِهِمْ وَ مَشاهِدِ الْفَسَقَةِ مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ اَنْ اُسْتَزَلَّ عَنْ دینى فَتَفْسُدَ عَلَىَّ آخِرَتى وَ اَنْ یَکُونَ ذلِکَ مِنْهُمْ ضَرَراً عَلَىَّ فى مَعاشى اَوْ یَعْرِضَ بَلاءٌ یُصیبُنى مِنْهُمْ لاقُوَّةَ لى بِهِ وَلا صَبْرَ لى عَلَى احْتِمالِهِ فَلا تَبْتَلِیَنّى یا اِلهى بِمُقاساتِهِ فَیَمْنَعُنى ذلِکَ عَنْ ذِکْرِکَ وَ یَشْغَلُنى عِنْ عِبادَتِکَ اَنْتَ الْعاصِمُ الْمانِعُ الدّافِعُ الْواقى مِنْ ذلِکَ کُلِّهِ اَسْئَلُکَ اللهُمَّ الرَّفاهِیَةَ فى مَعیشَتى ما اَبْقَیْتَنى مَعیشَةً اَقْوى بِها عَلى طاعَتِکَ وَاَبْلُغُ بِها رِضْوانَکَ وَاَصیرُ بِها اِلى دارِ الْحَیَوانِ غَداً وَ لا تَرْزُقْنى رِزْقاً یُطْغینى وَ لاتَبْتَلِیَنّى بِفَقْرٍ اَشْقى بِهِ مُضَیَّقاً عَلَىَّ اَعْطِنى حَظّاً وافِراً فى آخِرَتى وَ مَعاشاً واسِعاً هَنیئاً مَرئیاً فى دُنْیاىَ وَ لاتَجْعَلِ الدُّنْیا عَلَىَّ سِجْناً وَلاتَجْعَلْ فِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَجِرْنى مِنْ فِتْنَتِها وَاجْعَلْ عَمَلى فیها مَقْبُولاً وَ سَعْیى فیها مَشْکُوراً
    خدایا به تو پناه مى‏آورم از راهزنان شبانه جنّ و انس، و پرخاش‏جویى‏هایشان، و شرورشان، و توطئه‏هایشان، و حضورگاههاى بدکاران جنّ‏وانس، و اینکه از دینم لغزانده شوم، در نتیجه آخرتم تباه گردد، و اینکه این امر از جانب آنان زیانى در زندگى‏ام باشد، یا مرا از سوى ایشان بلایى عارض شود، که طاقتش را ندارم، و شکیبایى تحملش برایم نیست، بنابر این اى معبود من به رنج آن دچارم مساز، تا از یادت بازم دارد، و از عبادتت مانعم شود، از همه اینها تنها تویى‏ نگهدار، بازدارنده، دورکننده نگاهبان، خدایا رفاه در زندگى را تا زنده‏ام دارى از تو مى‏خواهم، آن زندگى که به وسیله آن بر طاعتت نیرومند شوم، و با آن به خوشنودى‏ات دست یابم، و فردا به سبب آن به سوى خانه زندگانى جاودان‏ بروم، مرا رزقى روزى مکن که به طغیانم افکند، و به فقرى دچار مساز که به سبب آن بدبخت شوم، درحالى‏که زندگى بر من تنگ گرفته شود، در آخرتم بهره‏ شایان به من عطا فرما، و در دنیایم معاش گسترده گواراى لذیذ به من مرحمت کن، دنیا را زندان من مساز، و فراقش را براى من سبب اندوه مکن، از فتنه‏هایش پناهم بده، عملم را در آن پذیرفته، و کوششم را قدردانى‏ شده قرار بده
    اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاَرِدْهُ بِمِثْلِهِ وَ مَنْ کادَنى فیها فَکِدْهُ وَاصْرِفْ عَنّى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَامْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بى فَاِنَّکَ خَیْرُ الْماکِرینَ وَافْقَاْعَنّى عُیُونَ الْکَفَرَةِ الظَّلَمَةِ وَالطُّغاةِ الْحَسَدَةِ اَللّهُمَّ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْکَ السَّکینَةَ وَ اَلْبِسْنى دِرْعَکَ الْحَصینَةَ وَاحْفَظْنى بِسِرِّکَ الْواقى وَ جَلِّلْنى عافِیَتَکَ النّافِعَةَ وَ صَدِّقْ قَوْلى وَ فِعالى وَ بارِکْ لى فى وَُلِْدى وَ اَهْلى وَ مالى اَللّهُمَّ ما قَدَّمْتُ وَ ما اَخَّرْتُ وَ ما اَغْفَلْتُ وَما تَعَمَّدْتُ وَ ما تَوانَیْتُ وَ ما اَعْلَنْتُ وَ ما اَسْرَرْتُ فَاغْفِرْهُ لى یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
    خدایا و هرکس مرا به بدى اراده کرده، به مانندش او را اراده کن، و هرکه درباره‏ام بداندیشى نموده، تو هم با او چنان کن، و اندوه کسى‏که اندوهش را بر من وارد نموده از من بازگردان، و با هرکه مکرم کند مکر کن، که تو بهترین مکر کنندگانى، دیدگان کافران ستمگر، و سرکشان حسود را نسبت به من کور کن، خدایا از جانب خود آرامش بر من فرو فرست، و زره‏ محکمت را به من بپوشان، و مرا به پوشش نگهداریت نگاه بدار، و عافیت سودمندت را در بر من کن، و گفتار و کردارم را تصدیق کن، و مرا در فرزند و خاندان و دارایى‏ام برکت ده، خدایا آنچه پیش فرستادم، و پس از این مى‏فرستم، و آنچه در آن غفلت ورزیدم، و آنچه عمد داشتم و سستى کردم، و آشکار نموده، و پنهان کردم، برایم بیامرز، اى مهربان‏‌ترین مهربانان
    بیست‏وسوم: از محمّد بن مسلم روایت شده: حضرت باقر علیه السّلام فرمود بخوان:
    اَللّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَىَّ فى رِزْقى وَامْدُدْلى فى عُمْرى وَاغْفِرْلى ذَنْبى وَاجْعَلْنى مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بى غَیْرى
    خدایا در روزى‏ام بر من وسعت ده، و عمرم را طولانى کن، و گناهم را بیامرز، و مرا از کسانى قرار ده‏ که به آنها دینت را یارى دهى، و مرا با دیگرى جایگزین مکن
    بیست‏وچهارم: روایت شده: حضرت صادق علیه السّلام‏ این دعا را مى‏خواندند:
    یا مَنْ یَشْکُرُ الْیَسیرَ وَ یَعْفُو عَنِ الْکَثیرِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ اِغْفِرْلِىَ الذّنُوُبَ الَّتى ذَهَبَتْ لَذَّتُها وَ بَقِیَتْ تَبِعَتُها
    اى آن‏که اندک را قدردانى مى‏کنى، و از بسیار، درمى‏گذرى، و او آمرزنده و مهربان است، گناهانى را که خوشى‏هایش از میان رفته، و مکافاتش همچنان مانده برایم بیامرز
    بیست‏وپنجم: و نیز روایت شده: آن‏ حضرت این دعا را مى‏خواندند:
    یا نُورُ یا قُدُّوسُ یا اَوَّلَ الاَْوَّلینَ وَ یا آخِرَ الاْخِرینَ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ اِغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُحِلُّ النِّقَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُدیلُ الاَْعْدآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَنآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَقْطَعُ الرّجآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُظْلِمُ الْهَوآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَکْشِفُ الْغِطآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَرُدُّ الدُّعآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَرُدَّ غَیْثَ السَّمآءِ
    اى نور، اى بسیار مقدّس، اى آغاز آغازها، و اى پایان پایانها، اى بخشاینده، اى‏ مهربان، برایم بیامرز گناهانى را که نعمتها را دگرگون مى‏سازد، و گناهانى را که انتقامها را فرود مى‏آورد، و گناهانى‏ را که پرده‏ها را مى‏درد، و گناهانى را که بلاها را نازل مى‏نماید، و گناهانى را که‏ دشمنان را پیروز مى‏کند، و گناهانى را که نابودى را زود مى‏آورد، و گناهانى را که‏ امید را قطع مى‏کند، و گناهانى را که هوا را تاریک مى‏کند، و گناهانى را که پرده‏هاى حرمت‏ را کنار مى‏زند، و گناهانى را که دعا را باز مى‏گرداند، و گناهانى را که از باران آسمان‏ پیش‏گیرى مى‏کند
    بیست‏وششم: و نیز این دعا از آن حضرت نقل شده: یا عدّتى فى کربتى، و یا صاحبى فى شدّتى، و یاولىّ فى نعمتى، و یا غیاثى فى رغبتى‏ و آن حضرت فرموده: این دعا دعاى امیر مؤمنان علیه السّلام است:
    اَللّهُمَّ کَتَبْتَ الاْثارَ وَ عَلِمْتَ الاَْخْبارَ وَ اطَّلَعْتَ عَلَى الاَْسْرارِ فَحُلْتَ بَیْنَنا وَ بَیْنَ الْقُلُوبِ فَالسِّرُّ عِنْدَکَ عَلانِیَةٌ وَ الْقُلُوبُ اِلَیْکَ مُفْضاةٌ وَ اِنَّما اَمْرُکَ لِشَیْئٍ اِذا اَرَدْتَهُ اَنْ تَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ فَقُلْ بِرَحْمَتِکَ لِطاعَتِکَ اَنْ تَدْخُلَ فى کُلِّ عُضْوٍ مِنْ اَعْضائى وَلاتُفارِقَنى حَتّى اَلْقاکَ وَ قُلْ بِرَحْمَتِکَ لِمَعْصِیَتِکَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ کُلِّ عُضْوٍ مِنْ اَعْضائى فَلا تَقْرَبُنى حَتّى اَلْقاکَ وَارْزُقْنى مِنَ الدُّنْیا وَ زَهِّدْنى فیها وَ لا تَزْوِها عَنّى وَ رَغْبَتى فیها یا رَحْمنُ
    خدایا آثار را نوشتى، و اخبار را دانستى، و بر اسرار آگاه شدى، و میان ما و دلها پرده شدى، پنهان نزد تو آشکار است، دلها به درگاهت راز گشاده‏اند، و تنها فرمانت براى چیزى آنگاه که آن را اراده کنى، این است که به او بگویى باش، پس بشود، بنابر این از باب رحمتت به طاعتت بگو در هر عضوى از اعضاى من واردا شود، و از من جدا نشود، تا تو را ملاقات کنم، و از باب رحمتت به معصیتت بگو از هر عضوى از اعضاى من خارج شود، و به من‏ نزدیک نگردد تا تو را ملاقات کنم، و از دنیا نصیبم ده، و در ان بى‏رغبتم کن، و از آن درحالى‏که رغبت در آن دارم‏ محرومم منما، اى بخشاینده
    بیست‏وهفتم: على بن ابراهیم از پدرش، از ابن محبوب، از علاء بن رزین، از عبد الرحمن بن سیّابه‏ روایت کرده: حضرت صادق علیه السّلام این دعا را به من عطا فرمود:
    اَلْحَمْدُ للهِ وَلِىِّ الْحَمْدِ وَ اَهْلِهِ وَ مُنْتَهاهَ وَ مَحَلِّهِ اَخْلَصَ مَنْ وَحَّدَهُ وَاهْتَدى مَنْ عَبَدَهُ وَ فازَ مَنْ اَطاعَهُ وَ اَمِنَ الْمُعْتَصِمُ بِهِ اَللّهُمَّ یا ذَا الْجُودِ وَالْمَجْدِ وَ الثَّنآءِ الْجَمیلِ وَ الْحَمْدِ اَسْئَلُکَ مَسْئَلَةَ مَنْ خَضَعَ لَکَ بِرَقَبَتِهِ وَ رَغَمَ لَکَ اَنْفُهُ وَ عَفَّرَ لَکَ وَجْهَهُ وَ ذَلَّلَ لَکَ نَفْسَهُ وَ فاضَتْ مِنْ خَوْفِکَ دُمُوعُهُ وَ تَرَدَّدَتْ عَبْرَتُهُ وَاعْتَرَفَ لَکَ بِذُنُوبِهِ وَ فَضَحَتْهُ عِنْدَکَ خَطیئَتُهُ وَ شَاَنَتْهُ عِنْدَکَ جَریرَتُهُ فَضَعُفَتْ عِنْدَ ذلِکَ قُوَّتُهُ وَ قَلَّتْ حیلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ عَنْهُ اَسْبابُ خَدایِعِهِ وَاضْمَحَلَّ عَنْهُ کُلُّ باطِلٍ وَ اَلْجَاَتْهُ ذُ نُوبُهُ اِلى ذُلِّ مَقامِهِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ خُضُوعِهِ لَدَیْکَ وَابْتِهالِهِ اِلَیْکَ اَسْئَلُکَ اللهُمَّ سُؤالَ مَنْ هُوَ بِمَنْزِلَتِهِ اَرْغَبُ اِلَیْکَ کَرَغْبَتِهِ وَ اَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ کَتَضَرُّعِهِ وَاَبْتَهِلُ اِلَیْکَ کَاَشَدِّ ابْتِهالِهِ
    ستایش خداى را، سرپرست ستایش و شایسته ستایش و ‌‌نهایت و جایگاه‏ آن است، اخلاص ورزید آن‏که یگانه‏اش دانست، و ره یافت آن‏که او را پرستید، و رستگار شد آن‏که از او اطاعت نمود، و چنگ زننده به او ایمنى یافت، خدایا اى داراى بخشش و بزرگوارى، و ثناى نیک و ستایش، از تو مى‏خواهم، خواستن کسى‏که با تمام وجودش برایت فروتن‏ گشته، و خود را در برابرت خوار نموده، و چهره‏اش را برایت به خاک ساییده، و جانش را برایت به خوارى افکنده، و اشکهایش از بیمت‏ جارى گشته، و سرشکش پیاپى ریزان شده، و به گناهانش در برابرت اعتراف کرده، و خطایش او را نزد تو رسوا نموده، و جنایتش او را نزد تو زشت ساخته، پس کنار این امور نیرویش ضعیف شده، و چاره‏اش کم گشته، و وسایل نیرنگهایش‏ از او بریده، و هر باطلى از او پاشیده شد، و گناهانش او را به خواهى مقامش در برابرت، و خضوع در پیشگاهت، و زارى به سویت وادار نموده است، از تو مى‏خواهم خدایا، خواستن آن‏که به منزله‏ اوست، به تو رغبت مى‏نمایم مانند رغبت او، و زارى مى‏کنم به پیشگاه تو مانند زارى او، و ناله مى‏کنم به درگاهت به شدید‌ترین ناله او
    اَللّهُمَّ فَارْحَمِ اسْتِکانَةَ مَنْطِقى وَذُلَّ مَقامى وَ مَجْلِسى وَ خُضُوعى اِلَیْکَ بِرَقَبَتى اَسْئَلُکَ اللهُمَّ الْهُدى مِنَ الضَّلالَةِ وَالْبَصیرَةَ مِنَ الْعَمى وَالرُّشْدَ مِنَ الْغِوایَةِ وَاَسْئَلُکَ اللهُمَّ اَکْثَرَ الْحَمْدِ عِنْدَ الرَّخآءِ وَاَجْمَلَ الصَّبْرِ عِنْدَ الْمُصیبَةِ وَ اَفْضَلَ الشُّکْرِ عِنْدَ مَوْضِعِ الشُّکْرِ وَ التَّسْلیمَ عِنْدَ الشُّبُهاتِ وَ اَسْئَلُکَ الْقُوَّةَ فى طاعَتِکَ وَالضَّعْفَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ وَالْهَرَبَ اِلَیْکَ مِنْکَ وَ التَقَرُّبَ اِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضى وَالتَّحَرِّىَ لِکُلِّ ما یُرْضیکَ عَنّى فى اِسْخاطِ خَلْقِکَ الْتِماساً لِرِضاکَ رَبِّ مَنْ اَرْجُوهُ اِنْ لَمْ تَرْحَمْنى اَوْ مَنْ یَعُودُ عَلَىَّ اِنْ اَقْصَیْتَنى اَوْ مَنْ یَنْفَعُنى عَفْوُهُ اِنْ عاقَبْتَنى اَوْ مَنْ امُلُ عَطایاهُ اِنْ حَرَمْتَنى اَوْ مَنْ یَمْلِکُ کَرامَتى اِنْ اَهَنْتَنى اَوْ مَنْ یَضُرُّنى هَوانُهُ اِنْ اَکْرَمْتَنى
    خدایا به درماندگى گفتارم، و خوارى مقام و جایگاهم، و به خضوع به درگاهت با همه وجودم رحم کن، از تو مى‏خواهم خدایا، هدایت از گمراهى را، و بینایى از کوردلى را، و رشد از بیراهه را، و از تو مى‏خواهم خدایا ستایش بسیار را هنگام آسایش، و صبر زیبا‌تر را به‌گاه مصیبت، و شکر بر‌تر را در جایگاه شکر، و تسلیم تو شدن را به هنگام شبهه‏ها، و از تو مى‏خواهم نیرومندى در طاعتت، و سستى از معصیتت، و گریز به سویت را از خویش، و تقرّب به حضرتت را پروردگارا تا راضى شوى، و جستجو کردن از هرچه که تو را از من خشنود مى‏سازد، در به خشم آوردن بندگانت، از روى طلب خشنودى‏ات‏ پروردگارا به که امید بندم، اگر به من رحم نکنى، یا که از من احوال گیرد، اگر مرا دورم کنى، یا کیست که گذشتش به من سود دهد، اگر تو مجازاتم نمایى، یا کیست که عطاهایش را آرزو کن، اگر محرومم کنى، یا کیست که کرامتم را بهدست گیرد، اگر تو مرا پست نمایى، یا کیست که سبک‏ داشتنش به من زیان رساند، اگر تو مرا گرامى دارى
    رَبِّ ما اَسْوَءَ فِعْلى وَ اَقْبَحَ عَمَلى وَ اَقْسى قَلْبى وَ اَطْوَلَ اَمَلى وَ اَقْصَرَ اَجَلى وَ اَجْرَاَنى عَلى عِصْیانِ مَنْ خَلَقَنى رَبِّ وَ ما اَحْسَنَ بَلائَکَ عِنْدى وَ اَظْهَرَ نَعْم ائَکَ عَلَىَّ کَثُرَتْ عَلَىَّ مِنْکَ النِّعَمُ فَما اُحْصیها وَ قَلَّ مِنّىِ الشُّکْرُ فیما اَوْلَیْتَنیهِ فَبَطِرْتُ بِالنِّعَمِ وَ تَعَرَّضْتُ لِلنِّقَمِ وَ سَهَوْتُ عَنِ الذِّکْرِ وَ رَکِبْتُ الْجَهْلَ بَعْدَ الْعِلْمِ وَ جُزْتُ مِنْ الْعَدْلِ اِلَى الظُّلْمِ وَ جاوَزْتُ الْبِرَّ اِلَى الاِْثْمِ وَ صِرْتُ اِلَى اللَّهْوِ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْحُزْنِ فَما اَصْغَرَ حَسَناتى وَ اَقَلَّها فى کَثْرَةِ ذُ نُوبى وَاَعْظَمَها عَلى قَدْرِ صِغَرِ خَلْقى وَ ضَعْفِ رُکنى رَبِّ وَ ما اَطْوَلَ اَمَلى فى قِصَرِ اَجَلى وَ اَقْصَرَ اَجَلى فى بُعْدِ اَمَلى وَ ما اَقْبَحَ سَریرَتى فى عَلانِیَتى رَبِّ لا حُجَّةَ لى اِنِ احْتَجَجْتُ وَلا عُذْرَلى اِنِ اعْتَذَرْتُ
    پروردگارا چه بد است رفتارم، و چه زشت است کردارم، و چه دراز است آرزویم، و چه کوتاه است عمرم، و چه گستاخم بر نافرمانى کسى‏که مرا آفرید؟ پروردگارا، چه نیکوست آزمایشت پیش‏ من، و آشکار است نعمتهایت بر من، نعمتهایت بر من زیاد شد، نمى‏دانم آنها را شماره کنم، و در آنچه سزاوار احسانم‏ کردى سپاسم کم شد، به نعمتها راه فساد پیش گرفتم، و خود را در معرض انتقام قرار دادم، از ذکر غافل شدم پس از دانایى‏ به مرکب نادانى سوار گشتم، از عدالت به سوى ستم گذشتم، و از نیکى به گناه تجاوز کردم، و از ترس‏ از عاقبت و اندوه بر خود به دنیاى لهو و بازى بازگشتم، پس چه کوچک است خوبىهایم، و کم است در برابر کثرت گناهانم، و چه بزرگ‏ است آنها در کنار کوچکى خلقتم، و سستى بنیادم؟ پروردگارا چه دراز است آرزویم، در برابر کوتاهى عمر، و چه‏ کوتاه است عمرم در برابر دورى آرزویم، و چه زشت است باطنم در برابر ظاهرم؟ پروردگارا حجّتى ندارم اگر احتجاج کنم، و عذر قابل قبولى برایم نیست، اگر عذرخواهى کنم
    وَلا شُکْرَ عِنْدى اِنِ ابْتَلَیْتُ وَ اُولیتُ اِنْ لَمْ تُعِنّى عَلى شُکْرِ ما اَوْلَیْتُ رَبّى ما اَخَفَّ میزانى غَداً اِنْ لَمْ تُرَجِّحْهُ وَ اَزَلَّ لِسانى اِنْ لَمْ تُثَبِّتْهُ وَ اَسْوَدَ وَجْهى اِنْ لَمْ تُبَیِّضْهُ رَبِّ کَیْفَ لى بِذُنُوبِىَ الَّتى سَلَفَتْ مِنّى قَدْ هُدَّتْ لَها اَرْکانى رَبِّ کَیْفَ اَطْلُبُ شَهَواتِ الدُّنْیا وَ اَبْکى عَلى خَیْبَتى فیها وَ لا اَبْکى وَ تَشْتَدُّ حَسَراتى عَلى عِصْیانى وَ تَفْریطى رَبِّ دَعَتْنى دَواعِى الدُّنْیا فَاَجَبْتُها سَریعاً وَ رَکَنْتُ اِلَیْها طآئِعاً وَ دَعَتْنى دَواعِى الاْخِرَةِ فَتَثَبَّطْتُ عَنْها وَ اَبْطَاْتُ فِى الاِْجابَةِ وَالْمُسارَعَةِ اِلَیْها کَما سارَعْتُ اِلى دَواعىِ الدُّنْیا وَ حُطامِهَا الْهامِدِ وَ هَشیمِهَا الْبایِدِ وَ سَرابِهَا الذّاهِبِ رَبِّ خَوَّفْتَنى وَ شَوَّقْتَنى وَاحْتَجَجْتَ عَلَىَّ بِرِقّى وَ تَکَفَّلْتَ لى بِرِزْقى فَاَمِنْتُ خَوْفَکَ وَ تَثَبَّطْتُ عَنْ تَشْویقِکَ وَ لَمْ اَتَّکِلْ عَلى ضِمانِکَ وَ تَهاوَنْتُ بِاِحْتِجاجِکَ
    و سپاسى نزد من نیست اگر آزمایش شوم یا مورد احسان قرار گیرم، اگر بر سپاس آنچه به من‏ احسان کردى یارى‏ام ندهى، پروردگارم فرداى قیامت چه سبک است میزان کارهایم اگر ان را سنگین نکنى، و چه لغزان است زبانم، اگر استوارش‏ ننمایى، و چه سیاه است رویم اگر سپیدش نکنى، پروردگارا چه کنم با گناهانم که از من سرزده و پایه‏هاى هستى‏ام در برابر آنها درهم شکسته، چگونه شهوات دنیا را طلب مى‏کنم، و بر محرومیتم از انها مى‏گریم، درحالى‏که‏ نمى‏گریم و شدید نمى‏شود حسرتهایم بر عصیان و تقصیر؟ پروردگارا داعیان دنیا و دعوتم کردند، با شتاب اجابت نمودم، و به میل و رغبت به آن دل بستم، داعیان آخرت دعوتم نمودند، از آن باز ماندم ماه از پاسخ دادن و شتاب به سوى آن کندى کردم، چنان‏که به جانب دواعى دنیا، و کالاى پوسیده‏اش، و گیاه فناپذیرش، و نماى‏ از بین‏رونده‏اش شتافتم!! پروردگارا مرا بیم دادى و تشویق نمودى، و بر من به بندگى‏ام احتجاج کردى، و عهده‏دار روزى‏ام‏ شدى، به نادرستى از بیممت ایمن شدم، و از تشویقت بازماندم، و بر ضمانتت اعتماد نکردم، و احتجاجت را سبک انگاشتم
    اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ اَمْنى مِنْکَ فى هذِهِ الدُّنْیا خَوْفاً وَ حَوِّلْ تَثَبُّطى شَوْقاً وَ تَهاوُنى بِحُجَّتِکَ فَرَقاً مِنْکَ ثُمَّ رَضِّنى بِما قَسَمْتَ لى مِنْ رِزْقِکَ یا کَریمُ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ رِضاکَ عِنْدَ السُّخْطَةِ وَ الْفُرْجَةَ عِنْدَ الْکُرْبَةِ وَالنُّورَ عِنْدَ الظُّلْمَةِ وَالْبَصیرَةَ عِنْدَ تَشَبُّهِ الْفِتْنَةِ رَبِّ اجْعَلْ جُنَّتى مِنْ خَطایاىَ حَصینَةً وَ دَرَجاتى فِى الْجِنانِ رَفیعَةً وَاَعْمالى کُلَّها مُتَقَبَّلَةً وَ حَسَناتى مُتَضاعَفَةً زاکِیَةً اَعُوذُبِکَ مِنَ الْفِتَنِ کُلِّها ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ مِنْ رَفیعِ الْمَطْعَمِ وَالْمَشْرَبِ وَ مِنْ شَرِّ ما اَعْلَمُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَعْلَمُ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَنْ اَشْتَرِىَ الْجَهْلَ بِالْعِلْمِ وَ الْجَفا بِالْحِلْمِ وَالْجَوْرَ بِالْعَدْلِ وَالْقَطیعَةَ بِالْبِرِّ وَالْجَزَعَ بِالصَّبْرِ اَوِ الْهُدى بِالضَّلالَةِ اَوِ الْکُفْرَ بِالاْیمانِ
    خدایا ایمنى‏ام را از تو در این دنیا هراس قرار ده، و بازماندنم را به شوق تبدیل کن، و سبک‏شمردنم را نسبت به‏ حجّتت به بیم از خودت بازگردان، سپس از روزى‏ات به آنچه نصیب من نموده‏اى خشنودم کن، اى بزرگوار، از تو مى‏خواهم به حق نام بزرگت، خشنودى‏ات‏ را هنگام خشم، و گشایش را زمان گرفتارى، و نور را به‌گاه تاریکى، و بصیرت را وقت مشتبه شدن‏ فتنه، پروردگارا سپرم را از خطاهایم محکم گردان، و درجاتم را در بهشت بلند فرما، و همگى اعمال را پذیرفته قرار ده، و حسناتم را چند برابر و پاک گردان. به تو پناه مى‏آورم از همه فتنه‏ها چه آنچه‏ آشکار است چه پنهان، و از خوراکیها و آشامیدنى‏هاى فاخر و گران‏قیمت، و از شرّ آنچه مى‏دانم، و نمى‏دانم. و به‏ تو پناه مى‏آورم، از اینکه بخرم نادانى را به دانش، و جفا را به بردبارى، و ستم را به‏ عدالت، و قطع رحم را به نیکى، و بى‏تابى را به شکیبایى، و هدایت را به گمراهى، و کفر را به ایمان
    child-poor-water

    صدقه آنلاین شعف

    در باب صدقه امام باقر (ع) می فرمایند :

     

    صدقه 70 بلا از بلاهای دنیا را به همراه مرگ بد را از انسان دفع می کند و صدقه دهنده هر گز با مرگ بد نمی میرد علاوه بر اجر اخروی که برای او ذخیره می شود .

    پرداخت صدقه آنلاین

    خیریه شعف

    شرح کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان که به معنای کلید های بهشت ها می باشد

     تالیف شیخ عباس قمی که بین سال های 1294 – 1359 هجری قمری که برابر با 1255 – 1318 هجری شمسی می زیست و در حرم امام علی(ع) در نجف مدفون گشت. کتاب مفاتیح الجنان مجموعه ای است از دعاها ، مناجات و زیارات و اعمال مخصوص ماه های سال می باشد که برگرفته از احادیث و یا روایاتی که از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار بیان شده است که به زبان عربی نوشته شده است و شیخ در ابتدای بعضی از دعاها و یا زیارات و اعمال توضیحاتی به فارسی درج کرده است .قسمت اعظمی از کتاب مفاتیح الجنان در حقیقت اقتباس شده از کتاب های (زادالمعال علامه مجلسی ، اقبال سید بن طاووی و مصباح کفعمی می باشد )

    مفاتیح الجنان آنلاین

    خیریه شعف

    انتشار کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی کتاب مفاتیح الجنان را در سال 1344 ه.ق در مشهد منتشر نمود

     دیری نگذشت که در تمام ایران نسخه هایی از این کتاب در مساجد ، زیارتگاه ها پخش شد و مسلمانان جهت خواندن دعاها و زیارات در اماکن مقدس از آن استفاده نمودند این کتاب را خوشنویسان بزرگی چون طاهر خوشنویس،مصباح‌زاده، میرزا احمد زنجانی، محمدرضا افشاری و دیگران با خط نسخ و نستعلیق نوشته‌اند.
    توضیحاتی که شیخ عباس قمی ابتدای هر دعا یا زیارت یا اعمال آورده، به زبان فارسی است. اما متن دعاها و زیارت‌ها که به عربی است توسط برخی از مترجمان به فارسی ترجمه شده‌اند. معروف‌ترین و رایج‌ترین ترجمه فارسی مفاتیح، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای است.
    مفاتیح به زبان‌های دیگر از جمله انگلیسی (دست کم چهار ترجمه)، فرانسوی، ترکی، اردو و اسپانیایی نیز ترجمه شده است

    شیخ-عباس-قمی

    اهمیت و معرفی کتاب مفاتیح | مفاتیح الجنان آنلاین

    کتاب مفاتیح الجنان از آن جهت که شامل بسیاری از ادعیه و زیارات و اعمال مورد نیاز مردم در زندگی روزمره مردم بوده است و  متنون درج شده آن از لحاظ سندی و روایی معتبر می باشد بسیار مورد توجه  مخصوصا مردم ایران قرار گرفته است و تا به حدی که در اکثر اماکن مذهبی و حتی خانه ها در کنار کتاب قرآن کریم  قرار گرفته است . 

    آورده اند که شیخ عباس قمی مفاتیح را به‌انگیزه اصلاح کتاب مِفتاح الجنان(  نوشته است که در آن زمان رایج و دعاهای بدون سندی در آن بوده است ) و کسانی از او خواسته بودند که دعاهای سنددار کتاب را جدا نموده به همراه سایر دعاهای معتبر بنویسد که ماحصل کار منجر به تالیف کتاب مفاتیح الجنان گشت .
    قابل توجه است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون چیزی حدود 45 سال گذشته بیش از 28 میلیون نسخه از کتاب مفاتیح الجنان چاپ شده است و این عدد به غیر منتخب مفاتیح و یا کتب دیگری که اقتباس از مفاتیح الجنان است می باشد که خود بر اهمیت این کتاب و مورد استفاده قرار گرفتن آن توسط مردم ایران دارد .

    بخش ها و ویژگی های کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    مفاتیح الجنان یک بخش اصلی دارد که در سه باب شکل یافته است.

    1. ادعیه
    2. اعمال سالیانه
    3. زیارت‌ها
      همچنین دو بخش فرعی دارد شامل
    4. ملحقات (پیوسته‌ها)
    5. باقیات الصالحات

    شیخ عباس قمی دعاها را به همراه سند نیاورده است، بلکه فقط بیان کرده دعا را از کدام منبع نقل می‌کند.
    معمولاً در ابتدای مفاتیح الجنان، چند سوره بلند و کوچک قرآن چاپ می‌شو که در اصل کتاب نیامده است

    باب اول: ادعیه

    شامل تعقیبات نمازها، اعمال شب و روز و ایام هفته، نماز‌های معروف مثل نماز حضرت رسول(ص)، نماز امیرالمؤمنین(ع)، نماز حضرت فاطمه(س)،نماز جعفر طیار، زیارت ائمه در روزهای هفته، برخی از دعاها و مناجات‌ها  

    باب دوم: اعمال سالیانه

    این باب برای بیان اعمال مستحبی در طول سال قمری تنظیم شده است. مطالب این قسمت از ماه رجب شروع شده و با اعمال ماه جمادی الثانی و سپس اعمال نوروز و ماه‌های رومی تمام می‌شود. مناجات شعبانیه، در اعمال ماه شعبان، دعای ابوحمزه ثمالی، دعای افتتاح و دعای سحر معروف، اعمال شب‌های قدر در اعمال ماه رمضان، دعای امام حسین در روز عرفه در اعمال ماه ذی الحجة جزو معروف‌ترین و مشهورترین مطالب این بخش از مفاتیح به شمار می‌روند.

    باب سوم: بخش زیارات

    در این باب ابتدا مطالبی درباره آداب سفر و زیارت و نیز اذن دخول حرم‌ها ذکر شده است. نخستین زیارت، زیارت رسول خدا(ص) است که بعد از آن، زیارت حضرت فاطمه(س) و سپس زیارت ائمه بقیع آمده است. علاوه بر زیارت دوازده امام، این بخش شامل زیارت امامزادگان و بعضی از بزرگان و علمای شیعه نیز می‌شود، زیارت‌هایی مثل زیارت حضرت حمزه،مسلم بن عقیل، فاطمه بنت اسد، شهدای جنگ احد، سلمان فارسی و غیره. اعمال برخی از مساجد معروف مثل مسجد کوفه، مسجد صعصعه نیز در این بخش گنجانده شده است.

    باب چهارم : ملحقات (پیوست ها )

    در این بخش هشت مطلب به مفاتیح افزوده شده است که به اعتقاد شیخ عباس قمی نیاز مردم به این دعاها زیاد بوده است. این هشت مطلب عبارتند از:

    • دعای وداع ماه رمضان
    • خطبه روز عید فطر
    • زیارت جامعه ائمة المؤمنین
    • دعای بعد از زیارت‌ها
    • زیارت وداع با ائمه
    • رقعه‌ای برای حاجت
    • دعا برای زمان غیبت امام زمان(عج)
    • آداب زیارت نیابتی.

    باب پنجم : باقیات الصالحات

    باقیات الصالحات کتابی از شیخ عباس قمی است که خود آن را در حاشیه مفاتیح نوشته و منتشر کرده است. به گفته شیخ عباس قمی نگارش این بخش در جمعه ۱۹ محرم سال ۱۳۴۵ق به پایان رسیده است در چاپ‌های مختلف مفاتیح الجنان، این کتاب به همراه مفاتیح عرضه شده است. این کتاب دارای شش باب و بخشی به عنوان ملحقات است که عبارت‌اند از:

    • باب اول: مختصری از اعمال شب و روز که برخی از آداب زندگی روزمره و دعاهای ساعات روز و چگونه خواندن نماز شب در آن بیان شده است.
    • باب دوم: ذکر بعضی از نمازهای مستحب، که نماز هدیه به معصومان، نماز لیلة الدفن، نمازهای حاجت، نمازهای استغاثه و نمازهای ایام هفته از جمله آنها هستند. شیخ عباس قمی انواع استخاره و چگونه استخاره گرفتن را نیز در همین بخش آورده است.
    • باب سوم: دعاها و عوذات برای دردها و بیماری‌ها، که دعاهایی برای رفع دردها و بیماری‌های مختلف در آن بیان شده است.
    • باب چهارم: دعاهای منتخب از کتاب کافی. دعاهای این بخش نیز بیشتر برای رفع مشکلاتی مثل کمبود رزق و احتیاجات دنیوی است.
    • باب پنجم: ذکر بعض حِرزها و دعاهای کوتاه که از کتاب مُهَجُ الدّعَوات و المجتنی انتخاب شده. در این باب دعاهایی برای دور ماندن از بلاها (حرز) و نیز چند مناجات و دعاهایی برای رزق نقل شده است.
    • باب ششم: بیان خواص برخی سوره‌ها و آیات و ذکر بعضی ادعیه و مطالب متفرقه. خواص برخی آیات قرآن و سوره‌های آن که برای حل مشکلات روزمره کاربرد دارند، در این بخش ذکر شده است. دعا برای خواب دیدن افراد، دعای مطالعه، آداب عقیقه و استخاره با قرآن نیز در این باب قرار گرفته است.
    • خاتمه: مختصری از احکام اموات

    منابع کتاب | مفاتیح الجنان آنلاین

    برخی منابع که شیخ عباس قمی در تألیف مفاتیح الجنان از آنها استفاده کرده و در این کتاب نام برده است، به شرح زیر است:

    1.  اثبات الهداة نوشته شیخ حر عاملی
    2. الاحتجاج نوشته احمد بن علی طبرسی
    3. الاختیار نوشته ابن باقی
    4. اربعة ایام نوشته میرداماد
    5. الأزریة مشهور به هائیه نوشته شیخ کاظم ازری
    6. إعلام الوری نوشته شیخ طبرسی
    7. الإقبال نوشته سید بن طاووس
    8. الأمالی نوشته شیخ طوسی
    9. الأمان نوشته سید بن طاووس
    10. بحار الانوار نوشته علامه مجلسی
    11. بلد الامین نوشته کفعمی

       

    خیریه شعف

    نوشته نویسنده | مفاتیح الجنان آنلاین

    شیخ عباس قمی پس از اتمام کتاب مفاتیح الجنان

    پخش ویدیو
    Shopping Basket