عباس در ۲سالگی معنای راه رفتن با سر انگشتان پاهایش را حس کرد
اینکه متفاوت با کودکان دیگر راه میرود، باعث نشد گوشهای بنشیند و تلاش نکند.
سخت راه میرفت و سهمش از ورزش مورد علاقهاش، فوتبال، تنها دروازهبانی بود. به خنده های همسالانش شیرین میخندید و باز برای رسیدن به آیندهای بهتر، خستگی ناپذیر، روی انگشتان پاهایش پیش میرفت.
امروز او به لطف خداوند مهربان و به واسطه انسانهای نیکوکار، گامی بزرگ به سمت اهدافش برداشت. پاهای عباس عمل شد به امید اینکه طعم راحتتر راه رفتن را بچشد.
با پیگیریهای خیریه شعف (شهید عبدالحمیدفتاحیان) عباس به تهران انتقال پیدا کرد.
چقدر خوب امیدوارم در این راه خیریه شعف موفق باشند
سلام سپاس از شما